ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάποτε είχα γράψει εδώ πως γράφω.Γράφω επί 14 χρόνια τις σκέψεις μου, τις εμπειρίες μου, όλα τα σώψυχα μου. Όταν σκέφτομαι κάτι που με τρώει, απλά το γράφω:Για ανεκπλήρωτους έρωτες, για τη μιζέρια μου, για τις νυν και τις πρώην. Γράφω για ΟΛΑ. Γράφω σε τετράδια, άσπρα φύλλα και κόλλες αναφοράς. Σε post-it και σε χαρτοπετσέτες.Γράφω όμως μόνο όταν είμαι μόνος. Και μετά τα μαζεύω ευλαβικά και τα τακτοποιώ σε ντοσιέ με χρονολογική σειρά.Άλλαξα 4 χώρες αυτά τα χρόνια και τα ντοσιέ ταξίδεψαν μαζί μου. Δεν τα έχει διαβάσει ποτέ κανείς άλλος εκτός από εμένα. Φανερώνουν έναν πολύ εμμονικό και θλιμμένο άνθρωπο, αλλά υπάρχει εξήγηση: Γράφω μόνο όταν δεν είμαι καλά. Όταν είμαι, μπορεί να περάσουν και μήνες που να μη γράψω.Άρχισα να συγκατοικώ όμως με μια κοπέλα. Νομίζω πως θα κρατήσει, γιατί αγαπιόμαστε πολύ. Τι θα έκανε όμως αν τα διάβαζε όλα αυτά; Σίγουρα θα είχα πολλά να γράψω από την αντίδραση της. Τα γραπτά άλλωστε περιλαμβάνουν και τις σκέψεις μου για αυτή.Δεν έπρεπε να πέσουν τα γραπτά στα χέρια κανενός.Κάθησα λοιπόν, και τα σκάναρα όλα. Ένα προς ένα. 1150 σελίδες στο σύνολο. Μου πήρε ένα Σαββατοκύριακο. Ξαναθυμήθηκα όλα μου τα ζόρια από το 2000 και μετά. Όλη η διαδικασία ήταν μια συναισθηματική καταβόθρα. Μετά, χωρισα τα χαρτιά σε 8 μέρη και τα πέταξα σε διαφορετικούς κάδους.Κράτησα καμιά 10ριά μόνο, με έντονη αξία.Το σύνολο των γραπτών υπάρχουν μόνο στον σκληρό μου δίσκο πλέον. Και στο cloud.