ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειμαι 19 χρονων δεν σπουδαζω τιποτα.δεν ειχα καλη σχεση με το διαβασμα ποτε...οπως ειναι φυσικο δεν περασα πουθενα.ειμαι ενα χρονο σχεδον κλεισμενη σπιτι δεν κανω τιποτα ψαχνω για δουλεια και στην επαρχια που ζω αλλα και στην αθηνα αλλα ματεα δεν μπορω να βρω τιποτα.νιωθω τοσο χαζη.ολοι οι φιλοι μου που ειχαν ερθει για διακοπες μου ελεγαν ποσο τελεια περνανε και για τους νεους φιλους τους.επιασα τον εαυτο μου να ζηλευει τοσο πολυ που δεν το εχω παθει ποτε ξανα σχεδον βουρκοσα το ξερω ηταν επιλογη μου και θα μπορουσα να ειχα στρωθει να διαβασω αλλα πραγματικα το εκανα απλα σε μια χρονια δεν γινεται να κλεισεις τα κενα των υπολοιπον χρονων.και τωρα καθομαι ολη μερα.γαμω την κωλοκοινωνια που ζω τι κανει με τα παιδια που δεν περνανε;πειτε μου τι;νιωθω χαλια και το ξερω πως φταιω αλλα δεν μου αρεσει να διαβαζω τι να κανω σκωτοστε με.δουλεια μπορω να εχω;γιατι η ιδια η κοινωνια βαζει ασχημες σκεψεις στα παιδια της;εγω για ποιο λογο να υπαρχω;