8.1.2014 | 12:57
Ανατριχιάζω (όποτε σε ακούω)
"Ίσως να έχασα ήδη,σ’ ένα στημένο παιχνίδικάθε σου κίνηση απειλήέχεις δικούς σου κανόνεςστις μαγικές σου εικόνεςμια απουσία που προκαλείΣε αγγίζωβυθίζομαι μαζί σουείμαι δίψαπου σβήνει στο κορμί σουείμαι δίψαστα χείλη σου φωτιάΘέλεις να με παιδεύειςτο όπλα εσύ να διαλέγειςσ’ ένα αγώνα χωρίς φραγμόείμαι μες το μυαλό σουπιάνω κάθε σβηγμό σουκαι τώρα ρίχνω το γάντι εγώΣε αγγίζωβυθίζομαι μαζί σουείμαι δίψαπου σβήνει στο κορμί σουείμαι δίψαστα χείλη σου φωτιάΚι ανατριχιάζωόταν σε σκέφτομαινα δίνεσαινα χάνεσαινα λιώνειςΚι ανατριχιάζωόταν σε σκέφτομαινα δίνεσαινα χάνεσαινα λιώνεις μες τα χέρια μουΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωσημάδια βάζωμη μου φύγεις μη μου χαθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείςΜπαίνεις κρυφά στ’ ονειρό μουσέρνεις αργά τον χορό μουμέσα στο αίμα μου προχωράςπαίζεις με τον εαυτό σουκαι είναι το λάθος δικό σουφτάνει κανένα δεν ξεγελάςΣε αγγίζωβυθίζομαι μαζί σουκι είμαι δίψαπου σβήνει στο κορμί σουείμαι δίψαστα χείλη σου φωτιάΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωσημάδια βάζωμη μου φύγεις μη μου χαθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείςΚι ανατριχιάζωόταν σε κοιτάζωκαι πως τρομάζωμη μ’ αφήσεις ποτέμη μ’ αρνηθείς"