12.1.2014 | 20:41
Ένα μεγάλο ευχαριστώ
στον επί 3 χρόνια κοντινό μου (νόμιζα) φίλο, που έκανε 10% και πήγε σε άλλη σχολή (στην ίδια πόλη), και πλέον βγαίνει μόνο με τους νέους του φίλους. Και εμένα άντε να με βολέψει μια Κυριακή πρωί για καφέ. Απ'τη μία χαίρομαι γι'αυτόν, απ'την άλλη νιώθω τόσο ότι με έχεσε. Ότι η επένδυσή μου σ'αυτή τη φιλία απλά δεν εκτιμήθηκε καθόλου.Γενικότερα αυτό με χαλάει στις φοιτητοπαρέες. Συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι στην πλειοψηφία τους είναι βασισμένες σε συνθήκες και συμφέρον, και όχι σε ουσία. Φυσικά και έχω παρατηρήσει θαυμαστές εξαιρέσεις. Αλλά έτσι το βλέπω, δυστυχώς. Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.
