ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθημερινα προβλήματα,αγχοι,υποχρεώσεις και μια ρουτινα χαλια,μια μιζερια ιδια για ολους,απαιτησεις πολλες από παντου..Μια μερα χρειαστηκε για να ανοιξω τα ματια μου και να δω τι συμβαινει ουσιαστικα..μια μερα καθως επαιζε ένα βιολι από μακρια και ο ηλιος εκαιγε τοσο πολύ σαν μια μερα καλοκαιρινη!Σκεφτηκα τι εχω,τι κανω,γιατι,ποιους εχω,τι μου προσφερουν μα πανω α΄π'ολα τι κανω εγω για εμενα..Πριν λιγο καιρο νομιζα ότι εχω καταθληψη αλλα από μικρα καθημερινα πραγματα καταλαβα ότι εχω όλα αυτά που θα ηθελα ενας ανθρωπος και είναι μεγαλη αχαριστια να είμαι ετσι.Οι γονεις μου υγιης,κουρασμένοι ψυχικα και σωματικα από το φορτο εργασιας αλλα ζωντανοι,να υπαρχουν εδώ και η παρουσια τους να μου δινει δυναμη να συνεχισω ακομα και αν πρεπει να συνοδευεται από γκρινια,δεν πειραζει!Τα αδερφια μου;αν και αγορια με μεγαλη διαφορα μεταξυ μας(ηλικιας και μυαλου),είναι οι πιο αξιολάτρευτοι ανδρες τις ζωης μου,ακομα και η λογομαχια μαζι τους είναι τοσο διασκεδαστικη..οι παππούδες μου μεγαλοι ηλικιακα αλλα καλα,οι φιλοι μου επισης..και εγω;ψαχνω συνεχως να βρω τι μου λειπει..ισως καποια λεφτα αλλα η ευτυχια είναι ότι μπορω ακομα και χωρις αυτά να χαμογελασω,να ζησω,να δω,να τρεξω,να αγαπησω και να αγαπηθω..να ζησω σαν να είναι η τελευταια φορα!Γιατι πλεον ετσι ζω..οι υποχρεώσεις μου με καθιστουν να είμαι συνεχεια στους δρομους και να ζω απολαμβανοντας τις στιγμες..μπορει να μην εχω ιδιαιτερα ταλεντα αλλα και μονο που θελω να ολοκληρωσω τον κάθε μου προορισμο νιωθω τοσο τυχερη!Μην αφήνετε τιποτα να σας παιρνει από κατω,σιγουρα αξιζει αλλα όχι τοσο οσο την κάθε στιγμη που μπορει αν σου δωσει μια επιτυχια,ένα χαμογελο ,έναν ερωτα!Και σιγουρα η ευτυχια μου δεν είναι εντελως ολοκληρωμενη μακρια από έναν ανθρωπο που αγαπησα και αγαπω πολύ,αλλα δυστυχως τον πληγωσα,μακαρι να μου δινοταν καποια στιγμη να επανορθωσω χωρις να είναι πλεον αργα..αλλα ισως αμα δεν ειχε γινει αυτό δεν θα καταλαβαινα ότι εχω αργησει για τα αλλα υπεροχα προσωπα,καταστασεις,πραγματα στην ζωη..οποτε μην αργουμε για να πραγματοποιήσουμε τα ονειρα μας,να δωσουμε θαρρος στα ταλεντα μας και ζωντανια στην ζωη μας..ΖΗΣΤΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ..σιγουρα οι δυσκολιες δεν βοηθάνε και δεν μπορει να μην εχουμε τα παντα αλλα ας σκεφτουμε ότι αλλοι ανθρωποι δεν εχουν τιποτα και χρειαζονται τουλάχιστον εμας τους λιγο δυνατούς να παραμείνουμε ετσι και να συνεχισουμε ώστε καποια στιγμη να προσφερουμε μια τοση δα στιγμη ευτυχιας με οποιοδήποτε τροπο!Ας μην αργουμε,η ζωη είναι μικρη!