ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η νυχτερινή καλοκαιρινή Αθήνα είσαι εσύ,οι βόλτες στα στενά, ο καφές στην Πλάκα,η μπύρα στο Μοναστηράκι,η μαστίχα στο μπαλκόνι σου και τα πουράκια από την κατάψυξη,το φεγγάρι,οι ατέλειωτες συζητήσεις,οι οδοντόβουρτσές μας στο ίδιο ποτήρι,η τούφα από τα μαλλιά μου τυλιγμένη στο δάχτυλό σου,το φιλί και η μεγάλη κουβέντα πριν μπω στο ταξί το τελευταίο βράδυ...Δεν είχα πιο διακριτικό τρόπο να σε πλησιάσω από τότε,ίσως ήταν λάθος μου,αλλά μου λείπεις πολύ σαν άνθρωπος.Δεν ήθελα να σε ταράξω ή να σε εκνευρίσω ή να σε πληγώσω ή οτιδήποτε άλλο αρνητικό μπορούσα να σου προκαλέσω.Δεν έχω άλλο τρόπο να σου πω όσα θέλω,ελπίζω να μπαίνεις εδώ,σίγουρα θα καταλάβεις ποια είμαι.Ίσως δεν είδες ποτέ,ίσως απλά δεν ήθελες."Ενα πλατύ δροσερό χαμόγελο έτρεχε...κι όταν ξημέρωσε τα σώματά τους σα δυό μεγάλα ψαροκόκκαλα ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούργιου πρωινού".