6.7.2014 | 22:40
http://www.youtube.com/watch?v=KCHm4-UbKNU
Θυμάσαι;;;μου λείπεις αλλά όχι με απελπισία πια..ναι δεν το σήκωσα γιατί δεν θα είχε νόημα..αλλά τουλάχιστον τώρα ξέρω ότι βασανίζω το μυαλό σου..δεν είμαι μόνη μου σε αυτό το τέλος...όσο τυραννάς εσύ το μυαλό μου άλλο τόσο κι εγώ το δικό σου.να ξερες πόσο έχω κλάψει...πόσο ανυπόφορος είναι αυτός ο πόνος στο στήθος που δυσκολεύει την αναπνοή μου και που μέρα νύχτα είναι εκεί..δεν φεύγει ποτέ..αλλά από χτες σαν να μαλάκωσε ...σήμερα είναι η πρώτη μέρα που δεν έκλαψα.. 1-1 μωρό μου!
