ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τελικσ ηταν θεμα χρονου; θεμα απουσιας; δεν ξερω... μεχρι τωρα στενοχωριομουν επειδη μου ελειπες... τα ματια σου τα φιλια σου η αγκαλια σου.. και χθες το βραδυ που ημουν στην παραλια, δεν σε σκεφτηκα μεχρι που σε ανεφερε η φιλη μου και τοτε στενοχωρηθηκα γιατι δεν μου ελειπες... στενοχωρηθηκα γιατι μου ενιωσα πιο μονη... μεχρι τωρα ελεγα κριμα θα μπορουσαμε να ειμαστε καλα αν προσπαθουσαμε λιγο. τωρα δε μπορω να πω ουτε αυτο... ησουν μερος της ζωης μου και της μερας μου, μετα εγινες μερος της σκεψης και απωθημενο μου και τωρα εισαι απλως μια εξομολογηση.θα μου λειπει η σκεψη σου. αντιο.