24.8.2014 | 01:17
Γαβ γαβ!
Πάλι θα τρέξω πίσω σου. Πάλι θα τσακωθούμε (ή τσακωθήκαμε; ... το σωστό είναι: δεν ξέρουμε αν είμαστε τσακωμένοι ή όχι αλλά θα το επιδιώξουμε έτσι για να έχει σασπένς! Κοινώς πάντα βρίσκεις ένα λόγο να σπαστείς μαζί μου και να το παίξεις θιγμένος). Οπότε, θα απομακρυνθείς, θα περιμένεις τηλέφωνο και τα λοιπά (τα γνωστά πια)Αλλά εγώ: κυρία! Στο ύψος μου! Στο ύψος του σκύλου που τρέχει κάθε φορά που τσαντίζεσαι μαζί του! Πες μου ένα λόγο βρε αδερφάκι μου που σπάζεσαι όμως. Λύσε μου την απορία. Κάνε με να αισθανθώ ότι τρέχω μεν, αλλά δικαιολογημένα! Στο είπα και στη μάπα σου την όμορφη: Θέλω μια μέρα να γίνει κάτι και να τρέξεις εσύ πίσω μου και να παρακαλάς, να δεις τη γλύκα. Αλλά εσύ στο ύψος σου! Αυτό του εγωιστή που νομίζει ότι έχει δίκιο σε όλα. Οπότε, εκεί που είμαστε καλά, βρίσκεις έναν μηδαμινό λόγο να τσαντιστείς (όπως χτες που δεν πίστευες ότι μου τελείωσε η κάρτα -μπράβο βρε βόδι, και είμαι τόσο μαζόχα ώστε να σου κάνω αναπάντητες και να περιμένω πέντε ώρες να με πάρεις πίσω)... Κάθε φορά που νευριάζεις μαζί μου χωρίς προφανή λόγο θέλω να σε χαστουκίσω. Αντ' αυτού, πίσω σου είμαι πάλι. Να σου δίνω δίκια, να σε υπερασπίζομαι στους άλλους... Α ρε κολλητέ, πότε θα σταματήσει αυτό;