10.9.2014 | 03:16
Αγαπημένε μου εαυτέ, είσαι μαλακας
Ερωτεύεσαι κάποιον. Που ζει στο εξωτερικό λόγω κρίσης. Κάνεις τη καρδιά σου πέτρα και δεν ρισκάρεις.Πας να φτιάξεις τη ζωη σου με κάποιον άλλον.Τον γνωρίζεις τον άλλον απο κοντά, τον ερωτεύεσαι τρελά, έχετε τρελή χημεια, αλλά και πάλι δε ρισκάρεις (γιατί έχεις καεί απο άλλη φορά). Περνάει ο καιρός, τον απομακρύνεις για να το ξεπεράσεις. Αλλά κολλάς ακόμα περισσότερο! Του ξανα μιλάς, του λες τα πάντα για το πώς νιώθεις χωρίς να κρύβεις τίποτα. Σου λέει και αυτός πόσο σε θέλει. Τον βλέπεις να χαμογελάει και να γελάει. Και πετάς στα σύννεφα. Κάνεις χαρούμενο έναν άνθρωπο που αγαπάς!Τον ξανα βλέπεις μετά απο κάτι μήνες, τρελένεσαι, λες θα ρισκάρω και ας πάνε όλα στο δίαολο. Αλλάζω χώρα για σένα. Σε αγαπάω.Και σου απαντάει είναι αργά. Γνώρισα μια κοπέλα. Δεν προκείτε να γίνει κάτι μεταξύ μας, ούτε τώρα ούτε μετά. "Είναι πλέον αργά".Και κλαίς, κλαίς, κλαίς. Και συνηδητοποιείς το μεγαλύτερο σου λάθος μέχρι στιγμής. Άφησες τον άνθρωπο που απο την τρίτη φορά που τον είδες ένιωσες οτι τον θές να κοιμάται και να ξυπνάει δίπλα σου μεχρι να γεράσεις. Επειδή εκείνη την στιγμή ήσουν μια κότα και δεν ρίσκαρες. Επειδή η προηγούμενή σου αγάπη λόγω απόστασης διαλύθηκε. Και δεν μπορώ να σταματήσω να λέω στον εαυτό μου "ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ".