25.9.2014 | 11:06
Με ανάγκασες να σε αφήσω..
Το ονειρό μου ήταν να μείνω δίπλα σου γιατί πραγματικά είχες πολλά καλά. Είχες όμως και την κρυφή πλευρά του φεγγαριού, ήσουν νευρικός, βρομολόγος,φωνακλάς,ζηλιάρης,ανασφαλής και χωρίς τρόπους άνδρας ενώ δεν θα έπρεπε... γιατί δεν σου έλειπε τίποτα απο τους υπόλοιπους άνδρες. Στην αρχή ήσουν γλυκός και τρυφερός,σαν την καρδιά ενός μαρουλιού,ίσως γιατί προσπαθούσες να με κάνεις δικιά σου.'Οταν τα κατάφερες όμως τα πράγματα άρχισαν να παίρνουν άλλη τροπή... Και επείδη εγώ δεν ανέχομαι τέτοιες συμπεριφορές, παρόλο τις ευκαιρίες που σου έδωσα απο τα λάθη που έκανες και που ξέρεις καλά πια είναι,δεν έκανες καμία προσπάθεια για να δείξεις ότι όντως με αγαπούσες όπως υποστήριζες,ελέχγοντας τα νεύρα σου,γι'αυτό αποφάσισα να φύγω. Με πονάει πολύ που είμαι μακρυά σου αλλά εφόσον δεν με εκτιμάς δεν θα με έχεις στην ζωή σου. Μονάχα λυπάμαι για σένα που δεν θα βάλλεις ποτέ μυαλό για να αλλάξεις χαρακτήρα. Καμία γυναίκα δεν αντέχεi τέτοια συμπεριφορά και αργά η γρήγορα φεύγει...