ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και κανε αυτο που πραγματικα γουσταρεις!τι ωραια εκφραση?!και ποσο δυσκολο να την πραγματοποιησεις!ειμαι σε μια σχολη που σιχαινομαι,δεν εχω ιδεα,βλεπω τους αλλους ν ασχολουνται κ να τους αρεσει..σκεφτηκα να την παρατησω στο δευτερο ετος,γιατι χαζη ειμαι?σκεφτηκα!στο 4ο ετος μ ελεγαν οι γονεις κ οι φιλοι μ αστην αν σε χαλαει και σκεφτηκα τωρα?ειναι πολτ αργα!!μπορω να παρω απλα το πτυχιο κ να το εχω στην ακρη,αποφασισα!εμεινα..ειμαι 5ο ετος και ζοριζομαι..ζοριζομαι πολυ,ειμαι μες στο αγχος κ την στεναχωρια.μου εμειναν τα δυσκολα μαθηματα..ειπα να παρω μια ανασα κ να αφιερωθω σ αυτα..δν μπορω!κοιμαμαι κ ξυπναω μ ενα βαρος..δν τα καταλαβαινω..βλεπω συμφοιτητες μ να συμμετεχουν στο μαθημα,να μιλανε κ εγω απλα ακουω.χωρις ν μ ενδιαφερει τ θεμα,χωρις ν καταλαβαινω,χωρις ν εχω αποψη.ολοι περιμενουν απο μενα το πτυχιο..δν μπορω ν απογοητευσω τους γονεις μ,κανουν τοσα πολλα για μενα..εχουν ξοδεψει μια ολοκληρη περιουσια για να με σπουδασουν τοσα χρονια κ να μν μου λειψει τιποτα απολυτως!πλεον ομως,ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ!εχω ενα κομπο στο στομαχι 2 βδομαδες τωρα,καθε μερα,ολη μερα.προσπαθω να γινω "καλη φοιτητρια" και δεν μπορω.δεν μπορω ν συμμετεχω στα μαθηματα γτ ειμαι ασχετη με το αντικειμενο,γενικα ειμαι ασχετη...και τωρα κλαιω..για τις λαθος επιλογες,για την πιεση,για την περηφανια κ τη χαρα που πρεπει να δωσω κ δν μπορω,γτ οταν μπορουσα να φυγω δν το εκανα απο εγωισμο.για ολα αυτα.