27.10.2014 | 20:54
Στο άπιαστο απωθημένο μου.
Άσε με λίγο να σου πω. Άσε με για μία φορά να σου πω όλα αυτά που δεν σου είπα ποτέ. Δώσε μου λίγο χρόνο να σου εξηγήσω, να σου πω γιατί πνίγομαι, να σου πω γιατί πονάω τόσο πολύ. Κι ας έχει κουράσει αυτή η ιστορία, κι ας έχει παλιώσει... Δεν έχει περάσει μέρα χωρίς να σκεφτώ το πρόσωπο σου. Δεν έχει περάσει στιγμή που να μην μου λείπεις. Δεν σε είχα ποτέ και πάντα μου έλειπες. Μου λείπεις τώρα, μου λείπεις συνέχεια. Ακόμα. Είμαι ερωτευμένη μαζί σου. Τόσο που δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Δεν σου ζητάω πολλά. Μόνο όταν σε ξαναδώ τυχαία να συναντηθούν τα βλέμματα μας στα κλέφτα. Να δω το μπλε των ματιών σου και να σταματήσει ο χρόνος εκεί. Να χαθώ εκεί μέσα. Και μέσα μου θα κλαίω με λυγμούς, γιατί δεν θα μπορώ να αγγίξω το πρόσωπο σου, τα χείλη σου, τα μάτια σου. Θα κλαίω δυνατά μέσα στην σιωπή μου, γιατί πάλι θα είσαι δίπλα μου ή απέναντι μου και θα είσαι πάλι πιο μακριά από ποτέ. Τρέμω από φόβο ότι δεν θα σε αγκαλιάσω ποτέ έτσι όπως εγώ θέλω. Θυμάμαι το χαμόγελό σου και μουδιάζω. Τέσσερα χρόνια. Τέσσερα χρόνια μετά και ακόμα σε ψάχνω μέσα στην πόλη, μήπως σε δω έστω για λίγο κι ας μην με δεις εσύ. Τόσα χρόνια μετά και το μόνο που ζητάω απεγνωσμένα είναι η αγκαλιά σου, ένα φιλί σου. Τίποτε άλλο. Να κρυφτώ στην αγκαλιά σου για λίγο και μετά να φύγεις πάλι. Γιατί φεύγεις πάντα. Γιατί δεν μένεις ποτέ. Γιατί νιώθω συνέχεια ότι σε χάνω ενώ ποτέ δεν σε είχα?Έχω κάνει τόσα λάθη και δεν μπορώ να επανορθώσω. Αλλά δεν με άφησες ποτέ να σου πω. Σε έψαχνα και δεν σε έβρισκα ποτέ. Και τώρα είναι αργά. Πλέον θα γελάς και εγώ θα πνίγομαι και θα πονάω όλο και περισσότερο, γιατί το μόνο που ήθελα ήσουν εσύ και δεν κατάφερα να σε έχω. Να σε κρατήσω. Το βράδυ που μου έλεγες με δάκρυα στα μάτια να μείνω, μετανιώνω γιατί έκανα ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που έχω κάνει ποτέ. Δεν σε φίλησα. Δεν σε αγκάλιασα σφιχτά και δεν σου είπα ότι είχα έρθει για σένα. Δεν σου είπα ότι άκουσα την φωνή σου στο τηλέφωνο και δεν μπορούσα να μην σε δω. Δεν σου είπα ότι σε λάτρευα και ότι έχεις υπάρξει τα πάντα για μένα. Ήμουν και είμαι ερωτευμένη μαζί σου και δεν σε άφησα ποτέ να καταλάβεις ότι το εννοώ. Έμεινα σε σχέσεις που δεν με κάνανε ποτέ να νιώσω όπως ένιωθα μαζί σου κι ας μην σε είχα ποτέ δικό μου. Δεν αντέχω άλλο να τα κρατάω μέσα μου. Ούτως ή άλλως η ιστορία έχει τελειώσει και δεν έχω τίποτα να χάσω. Εσένα σε έχω χάσει εδώ και καιρό. Δεν μπορώ άλλο να κλαίω με λυγμούς και να μην με ακούς. Δεν γίνεται να μην ξέρεις ότι θα έδινα τα πάντα. Όλα. Ό, τι έχω. Για σένα. Δεν γίνεται να μην ξέρεις πόσες φορές έχω μεθύσει εξαιτίας σου και πόσες φορές έχω κοιμηθεί κλαμένη με την εικόνα σου στο μυαλό μου. Δεν γίνεται να πονάω τόσο και να μην έχεις ιδέα. Ξέρω ότι πλέον δεν έχει καμία σημασία. Ξέρω ότι αν ποτέ το διαβάσεις ίσως ξεφυσήσεις από αδιαφορία... Θέλω όμως να τα ξέρεις όλα αυτά, γιατί πρέπει να ξέρεις πόσο πολύ σε έχει αγαπήσει ένας άνθρωπος που δεν πέρασε ξυστά από τη ζωή σου. Πρέπει να ξέρεις πόση αγάπη υπάρχει για σένα. Δεν έχει αλλάξει τίποτα από όλα αυτά που σου είχα πει κάποτε, ότι θέλω να είσαι καλά και θέλω να προσέχεις. Νομίζω όμως πως την έχεις βρει την άκρη σου. Ελπίζω να είσαι ευτυχισμένος και να χαμογελάς συχνά. Σου πάει τόσο...