21.2.2015 | 00:54
Κουταμάρα.
Θέλω να του στείλω μήνυμα. Αλλά δε θέλω να μου απαντήσει. Δε θέλω να μου απαντήσει ψυχρά, σύντομα ή βιαστικά επειδή είναι τέρας ευγενείας κι αυτά είναι τα πρέπει του, όχι, δε θέλω να γίνει αυτό σε καμία περίπτωση. Και μιας και ξέρω πως δεν δε πρόκειται να μου απαντήσει με κανέναν άλλον τρόπο πέρα από αυτόν, προτιμώ να μην απαντήσει καθόλου. Δε το θέλω αυτό το υπέροχο συναίσθημα που νιώθω οποτε βλέπω το όνομα του στο inbox, γιατί αμέσως μετά αυτό το συναίσθημα πεθαίνει μαζί με την όποια διάθεση μου, όταν διαβάζω τα ευγενικά τυποποιημένα μηνύματα του.Θέλω μόνο να του στείλω μήνυμα, να βρω το κουράγιο να του πω "Ποιητή, έχω προβλήματα συγκέντρωσης εξαιτίας σου", να το βγάλω από μέσα μου, να το μάθει, να παει στο δι@0λο... Αυτό. Δε βγάζει νόημα, ε;