ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ενός μαγικού και περίεργου κύπου, τραβιούνται όλοι πίσω. Σα να φοβούνται. Σα να φοβούνται το φώς να περιμένουν. Φιλότιμα, χαρμόσυνα φτερά οι σκέψεις. Ταξίδια μ'ευοδιές η γοητεία. Αυθόρμητα ανέμελα τα χέρια, αισθάνονται αέριδες κι αγγίγματα της φύσης. Όμορφες πριγκίπισσες, τρεμοσβήνουν μες τη νύχτα. Αερικά στις μπόρες. Σαν όνειρα θαμπά δειλιάζουν την ευκρίνεια, οι αυλικοί. Στα σκοτεινά ζαρώνουν τις σκιές τους. Υπόχρεοι, δέσμιοι, αυλικοί μιάς αφηρημένης έννοιας. Της πιο αφηρημένης έννοιας. Χλωμιάζουν οι πριγκίπισσες. Βρέχουν τα όμορφα τους μάτια, κουλουριασμένες, κρυμμένες σε χάρτινα παλάτια. Σύννεφα οι λέξεις. Σκορπίζουν, σα να μην έχουν παραλήπτη.Μονάχοι αυλικοί βαδίζουν στο σκοτάδι. Δίπλωσαν τα γόνατα μπροστά στα πέταλα τους. Ψιθύρισαν τις λέξεις της αγάπης.Τρικύμιασε στο άγνωστο, ξεστόμισαν περαστικοί. Κανείς δεν ήξερε τ'αερικά που έσπρωξαν τους αυλικούς σε θάλασσες ονείρων. Και οι πριγκίπισσες; Οι πριγκίπισσες δε μάθανε ποιός δίπλωσε τα γόνατα μπροστά τους. Σκιές μονάχα είδανε να γράφουν σε χαρτιά, κομμάτια απ'το κάστρο οι σελίδες. Μελάνι έσταξε δίπλα στα πέταλα τους. Αέρας δυνατός πήρε τις λέξεις μακριά, σελίδες ταξιδεύουν.Οι αυλικοί δεν άντεξαν τον άνεμο. Δε μπόρεσαν τις λέξεις τους να πιάσουν. Δάκρυα ξεχύλιζαν στις πιο μικρές τις ώρες, καθώς ο ήλιος χάραζε στις κόρες των ματιών τους. https://www.youtube.com/watch?v=X1EaOFVKtosΝα την ακούτε τη Nalyssa. Έχει γλυκιά φωνή. Σα να σου δίνει λέξεις η χροιά καθώς τα γόνατα διπλώνεις. Προστάγματα τυφλά οι μουσικές.