ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι πολυ περιεργο, αλλα μου αρεσει να διαβαζω τις εξομολογησεις εδω και με κανει να νιωθω πολυ καλυτερα, γιατι ξερω οτι δεν ειμαι η μονη που νιωθει μοναξια και που ειναι μονη της. Γιατι ξερω οτι δεν ειμαι η μονη που θελει να αλλαξει τοσο πολυ, αλλα υπαρχουν δυσκολιες και δε γνωριζει τον καλυτερο τροπο. Με βοηθαει πολυ να ξερω οτι υπαρχουν και αλλα ατομα εκει εξω σαν και εμενα και οτι δεν ειμαι η μονη και με κανει να νιωθω λιγοτερο μονη. Επισης με βοηθαει γιατι εχω μιλησει με μερικα ατομα απο εδω και καταλαβαινω ακομα καλυτερα οτι και αλλα ατομα περνανε απο παρομοιες φασεις. Αλλα το θεμα ειναι οτι ολα αυτα τα ατομα βρισκονται χιλιομετρα μακρια. Δεν μπορεις να βγεις για καφε μαζι τους, να πας μια βολτα μαζι τους, να κανεις κατι δημιουργικο μαζι τους, να εχεις μια πιο ανθρωπινη επαφη και οσο να ναι, παρ'οτι ειναι πολυ καλοι διαδικτιακοι φιλοι και φιλες παραμενουν αυτο. Με μερικους αυτοι η διαδικτιακη επαφη κραταει περισσοτερο και με αλλους λιγοτερο και μερικοι απλα χανονται ετσι ξαφνικα, αλλα παρ'οτι βοηθαει να εχω καποιους να μιλαω με εμειλ, μοιαζει σαν κατι τελειως απιαστο. Απο την αλλη και να γνωρισω τετοια ατομα τοσο αξιολογα οσο εχω γνωρισει εδω ειναι πολυ δυσκολο στην καθημερινοτητα μου...