ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω ότι η μοναξιά με τρυπά. Δεν την παλεύω. Δεν την αντέχω. Οι φίλοι μου με έχουν ξεχάσει εντελώς. Θέλω ρε γαμωτο κάποιον να με πάρει να μου πει τι κάνεις ρεεεεε φίλε; μαζί θα το παλέψουμε. Θέλω πολύ... Αλλά κρίμα. Είναι τόσο παράλογο να θέλεις από τους "δικούς σου ανθρώπους" να είναι εκεί. Σε αυτό το εκεί είμαι, όπου παλεύω με την υγεία μου, αλλά δεν μπορώ να το πω σε κανένα. Γιατί κανείς απλά δεν βρήκε χρόνο ή "με ξέχασε". Δεν ξέρω ρε. Αλλά αυτό όλο με έχει πάρει από κάτω. Μάλλον συνειδητοποιω την κατάσταση ακόμα. Μάλλον λιώνω ρε παιδιά . Υ.Γ.: Η μοναξιά είναι ναρκωτικό.