ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιώργο μου,Πάλι αμφιταλαντευόμουν πολύ καιρό για το αν έπρεπε να σου τα πω ή να στα γράψω. Αναρωτιόμουν αν χρειαζόταν να ξέρεις.Λίγο όμως ο παλιός μου χαρακτήρας που τα έλεγε κάποτε όλα ξεκάθαρα, ναι εγώ, η κλειστή όπως λες, κάποτε ήμουν πολύ ανοιχτός άνθρωπος και χωρίς πολύ σκέψη έλεγα τα πάντα, λίγο η θεραπεύτρια που θέτει το θέμα της απόρριψης που έφτασα να με νοιάζει από εκεί που ούτε καν το σκεφτόμουν κάποτε, λίγο και που φοβάμαι μην δε σε ξαναδώ ποτέ, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος, δηλαδή η αφεντιά μου.Επειδή όμως πλάτιασα πάλι επανέρχομαι, γιατί η ζωή είναι μικρή και πολλά γίνονται, μπορεί να μην προφτάσω. Δεν στα λέω κατάματα γιατί μεγάλωσα από τότε που ήμουνα «όποιον πάρει ο Χάρος» και υπάρχει περίπτωση να σωριαστώ κι είναι κρίμα να σε κάνω να τρέχεις για καμφορά.Ενδεχομένως βέβαια το είχες δει στα μάτια μου:Είμαι ερωτευμένη μαζί σουΕνδεχομένως και από την πρώτη φορά που σε είδα στην αυλή του εργαστηρίου. Βέβαια το παραδέχτηκα στον εαυτό μου περίπου το Δεκέμβρη. Ως τότε προσπαθούσα να με πείσω πως σε απλά σε θαυμάζω πολύ. Έτσι τσακωνόμουν με την ψυχολόγο που μου έλεγε «παιδί μου δεν το βλέπεις πως είσαι ερωτευμένη;»Τώρα είναι η μόνη που το ξέρει.Για διαφόρους λόγους (ίσως ευνόητους) προσπαθούσα να το καταπιώ, να το χωνέψω και να πάω παρακάτω. Με δυσκολεύει πολύ ωστόσο η δική σου περίπτωση. Η εκλογίκευση με κρατά στο ύψος των περιστάσεων αλλά η καρδιά έχει πάντα μεγαλύτερη βαρύτητα και με τραβάει ανωμάλως ψηλά !Έτσι εξηγούνται όλα τα κουλά που έκανα.Έχω ξαναρχίζει να γράφω εξαιτίας σου.Και πολλά άλλα γίνονται εξαιτίας σου και σ ευχαριστώ γι αυτό.Ακόμη και τώρα αυτολογοκρίνομαι. Θα γούσταρα πολύ να σου γράψω περισσότερα, αλλά δεν θα το κάνω. Όχι τόσο γιατί φοβάμαι, όσο γιατί θέλω να είμαι απόλυτα αυθεντική χωρίς φκιασίδια.Θέλω μόνο να ξέρεις πως στο καρδιογράφημα της ζωής μου που είναι μια γραμμή, στη σκέψη σου και στις συναντήσεις μας είχα μία φοβερή ταχυπαλμία που μου έδινε και μου δίνει πολλά κίνητρα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου.Και τώρα κατάλαβα τι εννοούν όταν λένε πως η αγάπη υποκινεί και παρακινεί. Θύμωνα το ζώον γιατί νόμιζα ότι εννοούσαν το να σε αγαπάνε. Τελικά όμως είναι το να αγαπάς.Δεν προσδοκώ τίποτα από εσένα Γιώργο. Δεν χρειάζεται να απαντήσεις. Προφανώς και θα το ήθελα, όμως δεν είναι εκεί το ζήτημα. Θέλω να κρατήσω ένα παλιό μου όμορφο κομμάτι στη νέα σελίδα που γυρίζω. Αυτό του να λέω αυτό που αισθάνομαι με κάθε κόστος ακόμη κι αν ξέρω την πικρή αλήθεια.Είσαι ο πιο υπέροχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει ως τώρα. Δεν στο λέω επειδή σε λατρεύω. Τα στραβά σου σε άλλους θα με δαιμόνιζαν, μην κοιτάς που έκανα τον ψόφιο κοριό. Έτσι είναι. Μα αφού είσαι μοναδικός !Να προσέχεις πολύ και να μην σπαταλάς ενέργεια εκεί που δεν την παίρνεις πίσω.Κλώτσα τις ενοχές κι αγκάλιασε τα χρόνια που έρχονται.Ποτέ δεν είναι αργά για όποιον θέλει να ζήσει.Εγώ έφυγα από την πολη μας για να γλιτώσω. Εδώ βασανιζόμουν πολύ γιατί πλέον όλοι οι πόνοι που είχα μέσα μου μεταφέρθηκαν και στο σώμα μου. Ένα σπίτι διαλυμένο, προσπάθειες που προσέκρουαν σε τοίχους (είναι πολλά αυτά που δεν έμαθες για μένα και με καθορίζουν), ένα πολύ καλό παιδί που φαίνεται να με αγαπάει αλλά εγώ το βλέπω πλέον σαν ιδανικό φίλο και ω η μερφική ειρωνεία: ένα μαγικό άντρα που ποθώ αλλά δεν έχω μέλλον μαζί του. Εσένα δηλαδή.Δεν ξέρω αν εδώ θα τα καταφέρω. Φοβάμαι πολύ. Ξέρω όμως πόσο πιο ασήκωτα ήταν όλα εκεί για μένα και πόσο ο εαυτός μου μπορώ να είμαι εδώ και να μην κρύβω πια τίποτα. Το τίμημα και η ομορφιά της ελευθερίας !Αγκαλιά από κάποιο νησίΔική σου,Ε.