ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογούμαι πως μου αρέσει να θέλω πράγματα που δεν μπορώ να αποκτήσω . Η αίσθηση της έλλειψης παραδόξως με γεμίζει. Η ανυπομονησία με τρέφει. Δεν είχα ποτέ ότι ζητούσα, δεν ξέρω πως είναι, το μόνο που ξέρω είναι πως τις στιγμές που θέλω κάτι απεγνωσμένα νιώθω ζωντανή. Το πιο απλό παράδειγμα, θέλω μία καινούρια φωτογραφική, αν μου δώσει ο πατέρας μου τα λεφτά στο χέρι, θα χαρώ μεν αλλά θα χαρώ λιγότερο απ'ότι αν είχα κάνει έναν χρόνο να τα μαζέψω. Θέλω πολλά πράγματα που δεν μπορώ να έχω αυτήν την στιγμή, και μάλλον θα αργήσω να τα αποκτήσω είτε γιατί δεν έτυχε , είτε από δική μου βλακεία. Πχ θέλω μια καλή παρέα, σχέση , την ανεξαρτησία μου και άλλα πολλά... Θέλω και πράγματα που δεν πρόκειτε να γίνουν δικά μου ποτε όπως ο Robert Plant (ναι εγώ είμαι αυτή που σας έχει πρήξει) έστω τον Στέφανο . Λοιπόν αυτά δεν τα έχω, και δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είμαι σε θέση να τα διεκδικήσω προς το παρόν (κλειστός κύκλος), η ζωή μου είναι ένα γλυκό κράμα από αναμονή, δράση, και συχνά απουχία. Αλλά ζω με αυτά, με επηρεάζουν ,η απουσία τους με επηρεάζει, μου δίνουν κάτι να ανυπομωνώ . Σκεφτείτε πόσο κενές θα ήταν η ζωές μας αν είχαμε όλα όσα θέλουμε, θα ήταν ανούσιες...Όμως οι ανάγκες δεν σταματάνε ΠΟΤΕ, δεν είναι τέλειο;