ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω τι μ' έχει πιάσει, αλλά θέλω πολύ να γράψω τις σκέψεις μου.Είμαι ένας νέος άντρας, με μια δουλειά, μια καθημερινότητα με έντονους ρυθμούς, από την οποία απουσιάζει τελείως η προσωπική ζωή.Για να ξεκαθαρίσω, δεν είχα ποτέ προσωπική ζωή.Είμαι γκέι.Γνωρίζω από μικρός ότι μου αρέσουν οι άντρες, παρόλα αυτά δεν τόλμησα ποτέ να κάνω κάτι με κάποιον άντρα.Όσο μεγαλώνω, παραξενεύω, πετάω τελείως στον κάλαθο των αχρήστων ευκαιρίες γνωριμίας με κάποιους, γιατί ουσιαστικά είναι θέμα ψυχολογικό.Είναι θέμα των κόμπλεξ που με διέπουν.Τα λέω, μπας και ξυπνήσω.Αλλά δεν ξυπνάω.Υπάρχει μια εσωτερική δύναμη, που μου θυμίζει άσχημα παιδικά χρόνια, κοροϊδίες, ρατσισμό, δύναμη που με κάνει συνέχεια να κρίνω την επιθυμία μου προς τους άντρες.Δεν ξέρω αν έχει τύχει σε κανέναν να κρίνει αρνητικά τη φύση του.Και από την άλλη βλέπω τους φίλους μου, να φτιάχνουν τη ζωή τους.Να δημιουργούν τις δικές τους οικογένειες.Και τους καμαρώνω.Πολύ.Και βλέπω ζευγάρια να είναι ερωτευμένα, να μαλώνουν, να χωρίζουν, να βαριούνται.Και τους ζηλεύω.Και τους θαυμάζω.Γιατί έχουν τη δύναμη να μοιραστούν, να τσαλακωθούν.Και γω είμαι αδύναμος να με δεχτώ, να με ερωτευτώ.Πως να ερωτευτώ κάποιον άλλο, όταν δε δέχομαι τον ίδιο μου τον εαυτό;Ποιος ξέρει...https://www.youtube.com/watch?v=iqYLujiBHz0