17.5.2015 | 03:31
Πάλι
τα δάκρυα βροχή, ξανά τα ίδια... Γιατί η καρδιά μου να παραμυθιάζεται τόσο πολύ , που πιστευω οτι όποιος δείχνει ενδιαφέρον για μένα είναι ουσιαστικό. Τελικά, όλοι περαστικοί, επιφανειακοί απλώς για να ταράξουν την ψυχή σου και να φύγουν. Και κάπως έτσι έμεινα πάλι κενή, σε ένα άδειο δωμάτιο, πάλι, χωρίς ψυχή ,χωρίς καρδιά. Δε νιώθω τίποτα. Τα δάκρυα βροχή.
