29.5.2015 | 19:12
Τόσο δύσκολο είναι πια;;;
-Όχι δεν μπορώ να βγαίνω καθημερινά εξω, ούτε έχω παρέες για να βγαίνω για καφέ ή για ποτό.. Έχω γνωρίσει ερωτικά 2 άνδρες στην ζωή μου και αρκετούς που έμειναν μόνο γνωριμίες και δεν τους γνώρισα ούτε στα μπαράκια, ούτε σε καφετέρειες(παλιότερα έβγαινα αρκετά και σε μπαρ και σε καφέ εφόσον υπήρχε παρέα αλλά δεν γινόταν καμία γνωριμία) και ούτε κάποιος τρίτος μου τους γνώρισε, αλλά τους βρήκα μόνη μου...-Όχι δεν είμαι μίζερη, απελπισμένη ή δεν ξέρω τι άλλο ώστε να κυνηγάω τους άνδρες...Αλλά φοβάμαι οτι θα αρχίσω να απογοητεύομαι πολύ σύντομα...Λένε πως ''όσο ψάχνεις, δεν βρίσκεις και σου έρχεται απο εκεί που δεν το περιμένεις'' όπως και ''όποιος ψάχνει, βρίσκει''.. Τι ισχύει τελικά;;Μου φαίνεται πως θα σβήσω το κεφάλαιο ''άνδρες'' απο την ζωή μου και δεν θα με απασχολήσει αν θα βρεθεί κάποιος ή αν θα δημιουργήσω κάποια άλλη σχέση στην ζωή μου...Και ούτε πιστεύω οτι θα μου έρθει απο εκεί που δεν το περιμένω, οπότε αυτό που μένει είναι να μην ξανασκεφτώ πάλι τους άνδρες και να κοιτάω να είμαι εγω καλά.. Και όταν βλέπω ενα ζευγάρι να μην νιώθω άσχημα ούτε να ζηλεύω (όταν το καταφέρω αυτό, τότε θα έχω ''αποτοξινωθεί''}