3.6.2015 | 01:08
ΠΩΣ ΤΟ ΧΑΡΗΚΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ
Προσπαθώ να βρώ να νοικιάσω ένα σπίτι εδώ και ενάμιση χρόνο με μεγαλη αποτυχία, λόγω του ποσού που διαθέτω και ότι βρίσκω μόνο ερείπεια και σε γειτονιά που δεν βολεύει την εργασία μου., είμαι εγαζόμενος ιδιωτικός υπάλληλος σε εργοστάσιο. Κοιτάνε πάντα να είναι γιατροί, στρατιωτικοί, δμόσιοι υπάλληλοι και μόνιμοι. Μόλις ακούνε για εργάτες εγώ και η γυναίκα μου, δεν ψήνονται. Μας γειώνουν ευγενικά βέβαια..Μα ο άλλος προχθες έβριζε τους πρώην νοικάριδες, στρατιωτικός και αυτή γιατρός γιατί έφυγαν και του άφησαν ανεξόφλητους λογαριασμούς, νοίκια και διέλυσαν το σπίτι.Μου έλεγε πως κουράστηκε απο τους δήθεν δημοσίους και σίγουρους μισθούς και ότι σημασία έχει ο άνθρωπος.Τώρα το κατάλαβες; Καλά να πάθεις, τώρα που έμαθες τα καλύτερα λόγια για εμάς απο τη γειτονιά παρακαλούσες να σου το είχαμε νοικιάσει εμείς. Ναι όμως πέρυσι μας απέρριψες, πάρε τους γιατρούς σου και τους στρατιωτικούς σου να τους φας στη μάπα και να τους χαίρεσαι.Απο εμένα δεν έχασε ποτέ κανένας νοίκι, λογαριασμό, το σπίτι το προσέχω σαν δικό μου όσα χρόνια ζω σε νοίκι.Να καταλάβετε επιτέλους ότι παίζει ρόλο ο άνθρωπος, ο χαρακτήρας και όχι το επάγγελμα ή το κοινωνικό υπόβαθρο.Πραγματικά, σε εσένα μίζερε άνθρωπε που ήθελες και 320€ για το κωλόσπιτό σου, δε σε λυπάμαι καθόλου. Τα 300€ που μπορούσα να δώσω σε χαλούσανε, όμως τώρα δεν έχασες 20€ το μήνα, έχασες και τα 350€ το μήνα και καλά να πάθεις. Αααμα πιαααα