ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάστε το παραμύθι του Άντερσεν "Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα"? Έτσι νιώθω, ότι δηλαδή ζω σε μία φούσκα. Νιώθω πως τα περισσότερα είναι ανούσια και άχρηστα, αλλά αν τα αρνηθώ είμαι εκτός. Νιώθω πως κατά βάθος οι περισσότεροι το νιώθουν αλλά κανένας δεν μιλάει. Είναι σαν το παραμύθι του Άντερσεν με τα αόρατα ρούχα που όλοι κάνουν πως τα βλέπουν. Λόγω της ανωνυμίας λοιπόν δεν φοβάμαι να πω, εδώ τουλάχιστον, πως για μένα η κουλτούρα που διδάσκομαι και μέσα στην οποία δουλεύω και διασκεδάζω τόσο χρόνια είναι άδεια και ανούσια. Για όσους φίλους, δασκάλους και συναδέλφους μιλάνε για αυτήν με μεγάλα ωραία λόγια για μένα είναι σαν το γυμνό αυτοκράτορα. Πείτε με λοιπόν χαζό