ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

λοιπον ειμαι 20 χρονων και δεν ειχα ποτε σοβαρη σχεση. Μεγαλωσα σε ενα περιεργο περιβαλλον και εκ των πραγματων ηταν δυσκολο. Τωρα ειμαι στην Αθηνα, και οι μονες ευκαιριες που μου εχουν δωθει ειναι περιστασιακες και μονο σεξ κλπ. Ειμαι παρα πολυ ανασφαλης με τον εαυτο μου ( παρολο που ειμαι πολυ συμπαθης στον κοσμο, πολυ φυσικα ομορφη απο οτι μου λενε, αν και εχω καποια παραπανω κιλα ,οχι πολλα πλεον σχεδον ελαχιστα. Αισθανομαι πως αμα δεν τα δωσω ολα σε καποιον εξ αρχης θα με απορριψει, θα πει καλα ασχολουμαι μαζι της ενω ειναι μπαζο ( ΑΝ και ποτε κανεις δεν με εχει πει μπαζο απλα εγω εχω το κολλημα στον εγκεφαλο μου, και ξερω πως αυτα ειναι στην φαντασια μου αλλα το κολλημα ειναι κολλημα και ειναι δυσκολο να φυγει). Τωρα παιζεται κατι με ενα παιδι που ειναι πολυ ωραιος αλλα κλασικα μου εχει ξεκαθαρισει πως θελει μονο σεξ και μιλουσαμε παρα πολυ καιρο και βρεθηκαμε αλλα δεν εχει γινει ακομα σεξ.. αυτος με βλεπει σαν το παιχνιδι του κ εγω εχω ψιλοκολλησει μαζι του αλλα φοβαμαι παρα πολυ να του το δειξω γιατι θεωρω πως θα του πω κατι ''εκτος των ορων μας'' και πως θα φανω πιεστικη κλπ... ξερω θα μου πειτε μπορεις να του το πεις και αμα δεν θελει καλως δεν πειραζει.. απλα εγω φοβαμαι μονο και να του το πω θεωρω πως θα λεει ελεος ρεζιλι εγινε η τυπισσα κλπ ( αν και δεν θα το πει το ξερω , απλα εχω τερμα καλλο στον εγκεφαλο).. δεν ξερω πως να τον χειριστω και μου ειναι παρα πολυ δυσκολο να ξεπερασω αυτα τα κολληματα που εχω... με θεωρω κατωτερη του ...