ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελειωσα τωρα τηυ τριτη λυκειου και περασα στη σχολη που ηθελα (αν και παλι ανεργη θα ειμαι σε λιγα χρονια ετσι οπως βλεπω τη κατασταση,αλλα τουλαχιστον θα σπουδασω αυτο που θελω)Οι γονεις μου και οι δυο ειναι ηθοποιοί.Δε μπορω να πω πως δε μου εδιναν σημασια,η δεν ασχολούνταν η ο,τι αλλο.ισα-ισα ο πατερας μου θα ελεγε κανεις οτι ειναι υπερ-προστατευτικος και σε γενικο επιπεδο εαν ειχε καποια δουλεια και εγω ειχα καποιο προβλημα,η καποια δυσκολια τα παρατούσε και καθόταν μαζι μου να μου εξηγήσει καποια πραγματα.Εκεινοι μου εχουν μαθει πραγματα που τα παιδια τα ανακαλύπτουν μονα τους και συνηθως παίρνουν λαθος πληροφοριες (οπως π.χ μου μιλησαν για το σεξ στα 14-15 μου και για το τι πρεπει να γνωριζω θεωρητικα και τι χρειαζεται να προσεχω ) Τους αγαπαω πολυ και τους θαυμαζω που καταφεραν να γινουν γνωστοι και οι δυο και να με αναθρέψουν σωστα με γερες βασεις.Απ την αλλη,ειναι και το αγορι μου.Ειμαστε μαζι απ την δευτερα γυμνασιου (ναι,οσο παραξενο κι αν φαινεται) και..ενταξει ειναι μια πολυ καλη σχεση,δεν εχω πληγωθει απο εκεινον.Το θεμα ειναι οτι οι γονεις μου μου ειπαν οτι με το που σταματησω το σχολειο αν θελω μπορω να μεινω στο παλιο σπιτι της γιαγιας μου το οποιο ειναι δυο τετραγωνα παρακατω απ το σπιτι μας.Λοιπον,στις 10 Ιουνιου μετακομισα εκει.Μονη μου.(φανταζεστε ευτυχια) παντα ηθελα να ειμαι ανεξαρτητη και εχω το πλεονεκτημα να μενω μονη που τα αλλα παιδια πασχιζουν να φυγουν απ το σπιτι στα 20 και 21 τους και πολυ παραπανω.Ομως χαθηκα. Χαθηκα και μου το χτυπανε ολοι,γονεις,φιλοι το αγορι μου.Ναι,γνωρισα νεο κοσμο,ξεκινησα να βγαινω με τις καινουριες μου παρεες και γενικα θελω να ζησω κατι διαφορετικο απο τωρα,θελω να χωρισω απλα δεν ειναι οτι δε με ευχαριστει αυτη η σχεση..ειναι οτι τωρα ξεκιναω κατι νεο στη ζωη μου και θελω διαφορετικα ατομα διπλα μου και δε ξερω πως να του το πω.Ηδη μου κανει παράπονα και εκει που βρισκομασταν καθε μερα,τωρα προσπαθω οσο γινεται λιγοτερο (μια φορα τη βδομαδα η και καμια) δε ξερω πως να του το πω,ειναι σκληρο γι αυτον γιατι ειμαστε απο μικρακια μαζι και σχεδιαζαμε το μελλον μας. Χανομαι και μου κανουν παραπονα και οι γονεις μου.Χανομαι γιατι αλλαζω.Η μανα μου χτες μου λεει -Φαντασου να μπεις και στη σχολη,που να σε βλεπουμε μετα;Απ τη μια νιωθω τυψεις που απομακρυνα λιγο τα ατομα που μ'αγαπανε αλλα απ την αλλη..δε ξερω. Μου αρεσει αυτο που κανω,μου αρεσει που γνωριζω συνεχεια καινουρια ατομα,πηγαινω σε καινουρια μερη,μπαρακια,φαγαδικα που μαζευω κοσμο σπιτι για μπυρες.Ειναι υπεροχα ολα και πολυ πιο ομορφα απο πριν..πφ..