1.7.2015 | 13:54
ειμαι 17
Προχθες ξεκινησα μαθηματα για προετοιμασια πανελληνιων. Δινω. Σε 10 μηνες. Δινω πανελληνιες. Εχω αγχος για το διαβασμα και το εμπλουτιζω προσθετωντας κι αλλο αγχος για την γαμημενη πορεια της χωρας που καθοριζει το μελλον μου,τη ζωη μου. Η πολυ κλισε φραση "ειναι αδικο οταν αποφασιζουν αλλοι για σενα" ισχυει απεριγραπτα πολυ. Στοχος μου η αγγλικη φιλολογια. Η περιπτωση αποτυχιας? Ταιραστια. Η περιπτωση επιτυχιας? Μηδαμινη. Σε περιπτωση λοιπον που εγω δεν....ολα αυτα τα χρηματα που ξεσκιζεται η μανα μου κ ο πατερας μου να δινουν για το φροντ μου θα εχουν παει ΧΑΜΕΝΑ. Κι ειναι πολλα. Πολλα.πολλα. εγω μετα με τι μουτρα θα γυρισω να τους πω δεν περασα? Αυτοι μου λενε μη σε νοιαζουν τα λεφτα. Μα αυτο ειναι αδυνατον καθως δεν ξερω αν σε δυο μηνες θα εχουν να μου δωσουν να πληρωσω τα 15 ευρω την ωρα επι 8 ωρες την εβδομαδα επι 4 ανα μηνα και παει λεγοντας.. Τελικα ωραια ηταν στην πρωτη δημοτικου. Λ και Α λα.
