19.7.2015 | 21:19
Εμφάνιση
Με αφορμή την εξομολόγηση ενός κυρίου στην οποία έλεγε πως σιχαίνεται το σκούρο χρώμα του έχω να πω το εξής:ΥΠΟΜΟΝΗ φίλε μου.Ξέρεις πόσες φορές έχω νιώσει εγώ άσχημα για το σκουρόχρωμο δέρμα μου και δεν το έλεγα σε κανέναν;Όποτε έβλεπα λευκή και ξανθιά κοπέλα στο δρόμο σκεφτόμουν "Γιατί αυτή να δείχνει αθώα και όμορφη και εγώ μαυροτσούκαλο";Να σου πω πως έχω και εγώ μελαμψό δέρμα,μαύρα μάτια και σκούρα καστανά μαλλιά.Είμαι και κοντή βέβαια (1.55),αλλά ποτέ δε με ενόχλησε το ύψος.Μόνο το ΧΡΩΜΑ.Το σιχαίνομαι,το μισώ,νιώθω σαν γύφτισσα,σαν κατώτερη,παρακατιανή.Πολλές φορές φίλε μου σκέφτηκα μέχρι και να αλλάξω χώρα για να μη νιώθω σαν τη μύγα μεσ'το γάλα,διότι στην Ελλάδα πολύ πολύ σπάνια βλέπεις άνθρωπο και κυρίως γυναίκα με σκουρόχρωμο δέρμα.Αυτά είχα να σου πω,ελπίζω να τα δεις.Καλή δύναμη φίλε μου!κοπέλα 29