ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οχι με τα δικα μου, εγω καλα ειμαι ή τελος παντων, θα πρεπε να ειμαι. Αλλα στεναχωριεμαι για τις τραγωδιες των αλλων. Πώς να μην κλαψεις για τον 18χρονο που δεν γυρισε ποτε ξανα απο μια βολτα. Πώς να μη στεναχωριεμαι και για σενα που ποτε δεν μιλησες για τις απωλειες σου και ποσο πονεσες. Πώς ζεις μετα απο καποιες καταστασεις; Δεν ειπες σχεδον ποτε τιποτα γι αυτα που περασες κι εγω ντρεπομουν να ρωτησω συνηθεια μου. Μακαρι να μπορουσα μια φορα να σε αγκαλιαζα. Για μια, κι οχι με τη φαντασια. Απο την αλλη, ας σε αγκαλιασουν ατομα που αγαπησες και ειχες οντως θεση στη ζωη σου γι' αυτα. Κριμα ομως για τις απωλειες. Δεν ξερω πως αντεχετε εσεις που χασατε ανθρωπους που αγαπατε, πως προχωρατε, σας θαυμαζω γι αυτο. Εγω νομιζω θα τρελαινομουν. Ειναι ο,τι φοβαμαι πιο πολυ, να παθουν κατι τα ατομα που αγαπω. Ειναι τοσο τρομακτικη ιδεα να πρεπει να συνεχισεις αν δεν υπαρχουν αυτοι που αγαπας.