ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα κάτι μαζί του πρόσφατα, κόντρα στη λογική, τρελο. Μου είχε λείψει να κανω κάτι τρελο.. Αλλα και μου άρεσε πολύ, ποσο μου άρεσε αυτο το παιδί που ξαφνικά, αφού είχα να τον δω τόσα χρόνια, γυρνάω και βλέπω έναν άντρα. Έναν άντρα που με θέλει πολύ αφού με είχε απωθημένο. Και δε ξέρω τι σκατα συνέβη αλλα δεν έδειξε ενδιαφέρον μετά απο εκείνο το βράδυ. Μπορεί το ένα, μπορεί το άλλο...Δεν έχει σημασία. Και ειναι τόσο γελοίο το ότι στεναχωριέμαι που δε μου έδειξε ο συγκεκριμένος παραπανω σημασία. Αφού...δεν ταιριάζουμε. Μόνο την αυτοπεποίθηση μου ανέβασε με το ενδιαφέρον του και τη διεκδίκηση του και πολύ απλά τώρα ο εγωισμός μου δεν έχει να τραφει απο αυτό, πάει τελειωσε...,Αλλα δε μπορώ να το δεχτώ...Γιατί μου ειναι τόσο δύσκολο..; Τι ήθελα και έμπλεξα; Καλά δεν ήμουν στην ασφάλεια μου; Έχω να νιώσω έτσι αποριψη ..χρονια. Αφου διαβαζα τις εξομολογησεις τις lifo και καθε φορα που ηταν μια αναλογη ιστορια απλα προσπερνουσα σκεπτομενη... He is just not into you girl... Γιατι σπαταλας φαια ουσια; Και το πιο τραγικό; Τα λίγα ψίχουλα που μου πετάξε και τόσο πολύ παρακαλώ να μου πετάξει έστω μια φορά ακόμη δεν ειναι τίποτα μπροστά στην απλοχερη αγάπη, αποδοχή, ζεστασιά και ενδιαφέρον που μου δίνει ένας άνθρωπος μαζί βέβαια και με οτι συνεπάγεται όλο αυτό όπως τριβή, ανία, μονοτονία. Ήμουν τόσο σίγουρη όμως επί τόσα χρόνια οτι δε θελω πλεον ψίχουλα αλλα όλο το πακέτο και το βρηκα οποτε ...γιατί λύγισα; Και δεν ειναι οτι έκανα κάτι σαρκικό και τέλος αλλα οτι κολακευτηκα, ένιωσα πεταλούδες κλπ. Δε υα με πάρει αυτό πρέπει να αποδεχτώ για αρχή και απο κει και πέρα να μιλήσω στον άνθρωπο που με αγαπάει...η να πάρω το μάθημα μου, να σιωπησω και να το ξεχάσω εκείνο το βράδυ..