ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποφασισα να γραψω για την οικογενεια μου γιατι εχω αρχισει και συνειδητοποιω οτι μαζι τους ευχαριστιεμαι και χαιρομαι τη ζωη μου οσο τιποτα αλλο.Και νιωθω μεγαλη ευγνωμοσύνη γι αυτο.Οταν ειμαστε μαζεμενοι ολοι μας,παντα θα βγαζουμε τοσο γελιο οσο δεν θα μπορεσουμε ποτε να βγαλουμε ξεχωριστα με αλλους ανθρωπους. Το ξερω οτι ακούγεται παραξενο γιατι και απο φιλους και απο γνωστους μου καταλαβαινω οτι πλεον δεν υπαρχει ο ορος "οικογένεια".Ειναι ο πατερας στη δουλεια,η μανα επίσης (αν ειναι μαζι&δεν εχουν χωρισει) και τα παιδια στον υπολογιστη,θειοι/θειες μια φορα στο τοσο και ουτε βγαίνουν τα παιδια να χαιρετίσουν. Ισως εχω μεγαλωσει ετσι και εγω και τα αδερφια μου ωστε να μην μπορω καθολου ευκολα να φυγω απο αυτους. Μενουμε στον πανω οροφο πολυκατοικίας εγω με το αγορι μου (ειμαι20 χρονων),ο πατερας μου με την μανα μου και τον αδερφο μου διπλα,κατω ο θειος μου,η θεια μου και η μικρη μου ξαδερφη και διπλα η αδερφη μου με τον αντρα της και τον ανιψιό μου. Καταλαβαινετε πως διαρκει ενα συνεχόμενο χαος και μια βαβούρα γιατι συνήθως μαζευομαστε ολοι μαζι,η για φαγητο οσοι γυρνανε τις ιδιες ωρες τρωνε μαζι.Μπορω να σας πω οτι ειναι ελαχιστες οι φορες στη ζωη μου που εχω μεινει μονη μου στο σπιτι.Ειλικρινα ελαχιστες.Ενταξει μερικες φορες ισως να θελεις και την ησυχία σου αλλα για μενα αυτο σε ολη την μεχρι τωρα ζωη μου εχει αποδειχθεί σωτήριο. Γιατι ακομα και οταν δεν εμενα μαζι με το αγορι μου..οταν ειχα καποιο προβλημα ποτε μου δεν θα το κρατουσα μεσα μου γιατι ειχα παρα πολλα ατομα διπλα μου για να τους ανοιχτω. Ο πατερας μου και ο θειος μου εχουν δυο αρχες στη ζωη τους:Το παιδι να φυγει γρηγορα απ το σπιτι αλλα να ειναι οσο πιο κοντα μου γινεται(και στο διπλανό διαμέρισμα μη σου πω)Και ξόδευε τοσο-οσο και κρατα τα υπόλοιπα για διακοπές. Οι διακοπες στην οικογενεια μου ειναι παραδοση.Και παράδοση ειναι να πηγαινουμε ολοι μαζι μηδενός εξαιρουμένου. Εξαλλου μονο ετσι βγαζουμε γελιο.Τι εννοω; Ναι,ειμαστε ο εφιαλτης καθε φιλήσυχου ανθρωπου που θελει να ξεκουραστει στις διακοπες του και νομιζω οτι πολλοι μας εχουν μισήσει γι αυτο.Στο πρωινο του ξενοδοχειου η μανα μου φωναζει απ τους παγκους στα τραπεζια:Κωστα να σου βαλω και ψωμι; Φωναζει η ξαδερφη μου.Εγω γαλα θελω να πιω,φωναζει ο μπαμπας μου:Αντε μωρε ελατε να φαμε καμια ωρα,φωναζει ο θειος μου:εμενα μην μου βαζεις ζαχαρη στον καφε ρε να με ξεκανεις θες; Τα καλοκαιρια στη παραλια,εκει να δεις..800 ομπρέλες και τα μικρα να φωναζουν,οι υπολοιποι να εχουμε κανει κυκλο μεσ τη θαλασσα και να παίζουμε βολλευ και ο μισος πληθυσμός να ναι έτοιμος να μας σφάξει. Ειναι Πασχα τωρα και πηγαίνουμε για να κάνουμε Ανασταση σε μια κοντινή εκκλησια απ το ξενοδοχείο που ημασταν.Στο 1ο αυτοκίνητο εγω,το αγορι μου,ο θειος μου,η θεια μου και η ξαδερφη μου(οδηγαει ο θειος μου) στο διπλα η μανα μου κι ο μπαμπας μου και πισω η αδερφη μου,ο αντρας της,ο αδερφος μου και το παιδι τους.Σταματαμε στη μεση του δρομου γιατι μας κορναρει ο μπαμπας μου.-θειος-Ελα τι εγινε χαθηκαμε;πεθανε το GPS?-μπαμπας μου-Οχι,της ηρθε της αδερφης σου(της μανας μου) να παμε σε μια εκκλησια που της ειπαν λεει στο ξενοδοχειο στου διαολου τη μανα.-μανα μου-εγω ξερω πως να παω μωρε αφου ρωτησα.-μπαμπας μου-Εσυ οταν μας λες να παμε δεξια πηγαινουμε ολοι αριστερα για να βρουμε τον δρομο πλακα μας κανεις;Τα παιρνει ο μπαμπας μου (στη μεση του δρομου ολα αυτα) απο πισω η αδερφη μου να χει ψοφήσει στο γελιο.11:40 στο ρολοι.Λεει ο μπαμπας μου στον θειο μου,βγες να παρω εγω το αλλο αμαξι κανονισε τα με την αδερφη σου εγω δεν καθομαι μαζι της.Αλλαζουν θεση στα αυτοκίνητα ερχεται ο μπαμπας μου μαζι μας και τελικα περναει η μανα μου μπροστα στον δρομο, πισω εμεις την ακολουθουμε,πισω οι υπόλοιποι και μας κανει κανενα δεκαλεπτο κυκλους και στο τελος βρισκει η ξαδερφη μου (που ειναι 10 χρονων) που ειναι αυτη η εκκλησια απ το ταμπλετ της. Νιωθω πολυ τυχερη που βγαζω τοσο γελιο μαζι τους.& ειναι πολλα μα πολλα τετοια περιστατικά που συμβαίνουν και με κανουν να μην μπορω να τους αποχωριστώ!Ακομα και το αγορι μου εχει κολλησει και τους θεωρεί οικογένεια του!Σας ευχαριστώ!