ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τις τελευταιες μερες δεν εχω σταματησει να σκεφτομαι εναν φιλο μου απο το πανεπιστημιο. Σπουδαζαμε μαζι ιατρικη. Περασαμε μαζι. Απο μικροι ονειρευομασταν να μπαινουμε μεσα στο χειρουργειο και να σωζουμε ανθρωπους. Τελικα εγω εγινα νευρολογος γιατι αποδειχτηκε οτι δεν μπορω τα (πολλα) αιματα,αυτος ομως...που ειναι? Θυμαμαι απο το δευτερο ετος αρχισε να κανει κατι περιεργα. Δεν εκανε πολυ παρεα με τους υπολοιπους και τετοια. Και μια μερα που καθομασταν μαζι σπιτι του και διαβαζαμε μου λεει: Πως θα σου φαινοταν να καναμε μια καινουργια αρχη? Αν μπορουσαμε θα ηταν τελεια....μια καινουργια ζωη. Δεν εδωσα σημασια γιατι αυτος κατι τρελα τα ελεγε ωρες ωρες...ε επρεπε να το ειχα σκεφτει καλυτερα γιατι απο την επομενη μερα δεν ξαναπατησε στο πανεπιστημιο, καπνος εγινε. Τι τηλεφωνα τον πηρα τι φιλους και συγγενεις ρωτησα τιποτα. Οι φιλοι εξισου περιεργοι με εμενα και η οικογενεια επεμενε να μην λεει πολλα πραγματα. Το μονο που καταφερα να αποσπασω ειναι το οτι πηγε καπου στο εξωτερικο. (Γερμανια? Του αρεσε πολυ.) Δεν καταφερα ποτε να επικοινωνησω μαζι του. Καλα τοσο καλοι φιλοι και δεν μου ειπε τιποτα? Που πηγε αραγε? Γιατι τοση εχεμυθεια η οικογενεια του? Δεν ξερω πως μου κολλησε τωρα, αλλα δεν το βγαζω απο το μυαλο μου με τιποτα...