ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρισα... περασαν 2 χρονια... εφταιγα εγω... ακομα ποναω τα δινω ολα για την κορη μου και με αγαπαει αλλα γιορτες ετσι χωρις οικογενεια ειναι μαρτυριο..αισθανομαι τυψεις μελαγχολια πικρα...οι φιλοι ποσο ευκολα σε ξεχνανε μολις χωρισεις αλλοι σε βλεπουνε σαν μικροβιο....και οχι δεν θελω να γυρισω πισω...και το απιστευτο μετα τον χωρισμο ηρθα ακομα πιο κοντα με την κορη μου μιλαμε παιζουμε κανουμε τρελες ακουμε μουσικη παμε βολτες...αλλα μετα αμα την γυριζω πισω στην πρωην....ενα κενο...μονο μουσικη!!