27.12.2015 | 01:33
....
ποσο με νευριαζει και με στεναχωρει αυτες τις μερες ο αδερφος μου...σπουδαζουμε και οι δυο,σε τελειως διαφορετικες πολεις και τελειως διαφορετικα αντικειμενα.το σφαλμα μου ηταν που καθομουν και διαβαζα στο γραφειο ΜΑΣ και ηθελε σωνει και καλα να φυγω και δεν ηθελε να παει να διαβασει εκεινος αλλου.και καπως ετσι αρχισε να πεταει τα βιβλια του και τα στιλο και να λεει οτι σταματαει τις σπουδες του εξαιτιας μου,να με προσβαλει και να με μειωνει για το αντικειμενο μου,για το διαβασμα μου,για την ζωη που κανω στην πολη που σπουδαζω,να λεει οτι δεν τον σεβομαι,οτι σαν μεγαλυτερη πρεπει να τον κατανοησω με την πρωτη του εξεταστικη και εγω φταιω για τα μαθηματα που χρωσταω (τα οποια εκοψα με ρητρα αλλα δε το γνωριζει) και γενικοτερα να ριχνει ενα σωρο αλλες δικες του ευθυνες και να τα λεει ολα αυτα στους γονεις μας.ποσα εχω κανει για εκεινον και ποσο εγωιστης ειναι τελικα.και καπως ετσι εχω χασει γενικοτερα τον υπνο μου...με παιδιαστικες βλακειες.