ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ' έχω αγαπήσει πάρα πολύ... μ' έχεις πονέσει, ίσως το έχω κάνει και 'γω, δεν αρνήθηκα τίποτα. Στάθηκα μόνο απέναντί σου και άντεξα τις ενοχές σου. Μου τις χάρισες και τις κουβάλησα. Και τα βήματά μου έδειχναν αργά, τρεμάμενα, μα δυνάμωσαν σταδιακά. Το βήμα μου δυνάμωσε, η χροιά μου δυνάμωσε, η ματιά μου δυνάμωσε. Είχα πια κατεύθυνση, λόγο, ισχύ. Δεν έμαθα ποτέ πως πραγματικά τα κατάφερα μέσα μου... Ίσως εκείνα τα βράδια που δεν άντεχα να πλαγιάσω μαζί σου, τα βράδια που σε έπαιρνε ο ύπνος, και κάπνιζα στο στρώμα δίπλα σου μέχρι το πρωί. Με κούρασες, αλλά με έκανες πιο δυνατή τελικά...Δε σε μίσησα ούτε στιγμή. Εντάξει, μπορεί και να σε μίσησα μόνο για λίγο... Όπως και να 'χει, σ' ευχαριστώ.Σ' αγαπάω... γιατί σ' αγαπούσα και τις φορές που σε μίσησα. Γι' αυτό.