ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν 1ος,η μανα μου δούλευε πολύ για να καταφερει να μεγαλώσει εμένα και την αδερφή μου(4 χρονια μεγαλυτερη από εμένα).Όταν γυρνούσε από τη δουλειά πολλές φορές είχε νεύρα και με μια αφορμή ξεσπουσε σε εμας,πολλές φορές γινόταν πολύ νευρική σε σημειο που ξέφευγε από τα όρια.Το θυμάμαι σαν χθες, όταν ήμουν 1η δημοτικού ήμουν στην κουζίνα στο τραπεζι με εξεταζε και θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να προφέρω σωστά μια λέξη την έλεγα συνέχεια λάθος όπου σε κάποια φάση νευριάζει και χτυπάει το τραπέζι,είχε γυαλί από πάνω σπάει και μπαίνει ένα μεγάλο κομμάτι στο μπράτσο μου,εγώ τρέχω στο δοματιο μου με το γυαλί να είναι ακόμα μέσα στο δέρμα..Το βγάζω και το αίμα δεν σταματούσε,δεν έκλαψα καθόλου ούτε της είπα τίποτα,έτρεμα από φόβο και της το είπα μετά από χρόνια,η πληγή δεν έχει φύγει από τότε και οποτε το βλεπω μου ερχετε εκείνη η ανάμνηση.Γενικα πολλές φορές ξεσπουσε πανω μας μέχρι που μεγαλώσαμε και της το λεγαμε στα ισια,μαλωναμε πολυ συχνα.Ειναι πολύ καλή σαν μανα μας αγαπάει και μας προσέχει αλλά πιστεύω ότι μου έκανε μεγάλο κακό..Διαμορφωσε τον χαρακτήρα μου με κάποιες πράξεις της.Ειμαι πολύ εσωστρεφης και κλειστός χαρακτήρας,πάντα στην ταξη ήμουν ο ποιο ήσυχος και ακομα και τώρα στα 20 όταν γνωρίζω καινούργια άτομα δεν μιλάω πολύ όπου φτανω σε σημειο να μου κάνουν σχόλια επειδή είμαι ήσυχος και δεν μιλαω.Φοβαμαι να εκφραστώ ελεύθερα,να φέρω άποψη,εχω παρα πολλες ανασφαλειες, νομίζω ότι με σχολιαζουν αρνητικά όταν μιλάω και γενικα δεν είχα ποτέ πολύ αυτόπεποίθηση....Σκευτομαι ότι όλα η καποια απο αυτά ίσως τα απέκτησα εξαιτίας της μάνας μου.Ενοειτε πως είχαμε και πολλές καλές στιγμές σαν παιδιά αλλά κάποιες κακές στιγμές με έχουν στιγματίσει και ίσως από εκεί αρχησε να διαμορφώνετε ο χαρακτήρας μου.