ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φύσει δύσπιστος και καχύποπτος άνθρωπος, εξομολογούμαι ότι ήθελα να παρατήσω την υπόθεση "βούτυρο στη ζύμη" από τα πρώτα 100 γραμμάρια! Διότι, ρε φιλενάς, άλλο ο ποπός ενός μωρού, κι άλλο, εντελώς δηλαδή, ο ποπός με 3 μπουκαλάκια baby oil!!! ΟΜΩΣ! Είπα να σου δώσω μία ευκαιρία! "Πόσο διεστραμμένη να είναι αυτή η κοπέλα για να με βάλει να ταλαιπωρηθώ τόσο πολύ; ", σκέφτηκα, και συνέχισα το ζύμωμα! Λίγο βούτυρο - μισή ώρα ζύμωμα. Άλλο λίγο βούτυρο... μπράτσα έκανα η ρουφιάνα! (Τι γυμναστήρια και αηδίες... φτιάξε τσουρέκια εκεί να δεις την υγειά σου! )Επετύχαμεν, λοιπόν, την υφήν (μετά κόπων και βασάνων), και το ποθητόν ευρίσκεται εις την φάσιν διογκώσεως.Τώρα, μένει να ξυπνήσει ο καλός μας ο διαχειριστής, να θεωρήσει ότι τούτη δω είναι μία εξομολόγηση που της αξίζει η χαρά της δημοσιεύσεως, και μέχρι τότε θα έχει φουσκώσει η ζύμη, θα έχουν πλαστεί τα τσουρέκια, και θα μπορέσω (με απάντηση) να σε ενημερώσω αν το εγχείρημα είχε το αποτέλεσμα που θα σε δικαιώσει.Το μόνο που θα μένει, είναι να διοργανώσουμε μάζωξη, να φτιάξουμε ελληνικούς διπλούς (φέρε και κανά κεφτεδάκι αν περίσσεψε), να έρθει και η Αν(ο)ία και να ξεχάσουμε τα βάσανά μας πνίγοντας φέτες τσουρεκιού μέσα στον καφέ!Πάω να βάψω αυγά :pΝα ευ-δαιμων-είς ;)