ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με τις δύο καλύτερές μου φίλες από το Λύκειο, με τις οποίες χαθήκαμε μεταξύ μας εντελώς μετά το Λύκειο, τώρα, 17 χρόνια μετά, βρεθήκαμε στον τόπο καταγωγής μας τυχαία (είμαστε από διαφορετικά χωριά αλλά όλες πηγαίναμε στο ίδιο Γυμνάσιο και Λύκειο και κάναμε καλή παρέα). Εγώ ζω από 22 χρονών στο εξωτερικό, οικειοθελώς, και παρόλο που έχω ξεπατωθεί στη δουλειά, ένα απλό μισθό έχουμε εγώ κι ο άντρας μου και μια φορά στα δύο χρόνια ερχόμαστε στην Ελλάδα για επισκέψεις οικογενειακές δικές μου. Οι δύο παλιές μου φίλες, έχουν δουλέψει ελάχιστα στη ζωή τους, όπως με πληροφόρησαν οι ίδιες, όμως ζουν σε πολύ ακριβά προάστεια της Αθήνας με άνεση αφού έτυχε κι οι δύο και παντρεύτηκαν αρκετά πλούσιους άνδρες (ο ένας τύπου βιομήχανος, ο άλλος γόνος) και σταμάτησαν να δουλεύουν νωρίς, η μία έκανε και δυο παιδιά. Δεν έχω γνωρίσει τον άντρα καμιάς της κι αυτές μεταξύ τους επίσης δεν έχουν διατηρήσει επαφές. Όλα αυτά για το στόρυ τα λέω, δεν έχουν και πολύ σχέση με την ερώτησή μου, απλά στάθηκε σαν αφορμή! Στην αρχή χάρηκα γι ´ αυτές, μετά φυσικά ζήλεψα, τι να κάνουμε, ανθρώπινα είναι κι αυτά. Άλλο όμως θέλω να ρωτήσω; Πού κυκλοφορούν όλοι αυτοί οι πλούσιοι κι εγώ δεν έτυχε να γνωρίσω κανέναν ή καμιά στη ζωή μου;! Μόνο για μια προϊσταμένη σε μια εταιρία που δούλευα παλιότερα έλεγαν μερικοί συνάδελφοι ότι ήταν πολύ ματσωμένη και δούλευε για χόμπυ. Φυσικά οι πλούσιοι δε σου συστήνονται "χαίρω πολύ, με λένε τάδε και είμαι εφοπλιστής" αλλά κοντεύω τα 40 και για μένα είναι μια άγνωστη "φυλή". Αν είναι τόσο σπάνιοι, πώς και οι δύο παλιές μου φίλες τους πέτυχαν;!