30.5.2016 | 02:48
εε δε ξέρω
καλησπέρα, δεν είμαι από τους ανθρώπους που ζήλεψαν ποτέ τον δίπλα, ποτέ μου δεν έχω φθονήσει έναν άνθρωπο που πήρε ή έχει καλύτερο σπίτι από το δικό μου, που έχει περισσότερα χρήματα, που είχε σχέση όταν δεν είχα, φίλους που κατάφεραν πτυχία και μεταπτυχιακά, ανθρώπους που βγάζουν τη σήμερον ημέρα λεφτά, έχουν υψηλές θέσεις ή έστω μια θέση ενώ εγώ δεν έχω, δε ξέρω για κάποιους θεωρούμαι/ουν προβληματική, πώς είναι δυνατόν να σκέφτομαι έτσι? τόσο ηλίθια ήθελαν να πουν αλλά το άφηναν στο βλέμμα ή στον τόνο της φωνής.. δεν δίνω σημασία.. συνεχίζω να μη φθονώ, συνεχίζω να μη θεωρώ κάποιον άνθρωπο κατώτερο εξαιτίας μόρφωσης, χρημάτων, εμφάνισης, οτιδήποτε, θαυμάζω ανθρώπους που πιάνουν τα χέρια τους και κάνουν επαγγέλματα όπως σιδηρουργός, αισθητικός, κομμωτής. Κάθε επάγγελμα έχει την ομορφιά του, κάθε επιτυχία έχει και τις δυσκολίες της και όχι δε θα γεμίσω το κενό μου με τη δυστυχία των άλλων. Μ' αρέσει τόσο πολύ να βλέπω μια φίλη ευτυχισμένη με ένα νέο έρωτα, να βλέπω την αδερφή μου να πετυχαίνει ότι επιθυμεί, με θλίβει να πονά κάποιος που αγαπάω ακόμα και κάποιος που δε ξέρω , δε με κάνει χαρούμενη αυτό. απλά επιθυμώ να καταφέρω κάτι κι εγώ, νιώθω αδύναμη μπροστά σε όλα αυτά τα άτομα που βρήκαν δύναμη, εφόδια και κάνουν όσα γουστάρουν ή όσα τους ταιριάζουν, δε τα μισώ, δε τα φθονώ απλά αισθάνομαι αδύναμη μπροστά τους.. ανίκανη.. δεν έχω την ίδια ενέργεια ώστε να είμαι η ενθουσιώδης φοιτήτρια, δεν έχω την ίδια όρεξη να ρωτάω καθηγητή, δεν έχω την ίδια δύναμη να διεκδικήσω μια δουλειά, έναν διαγωνισμό, είμαι κουρασμένη και συνάμα δε τα παρατώ ποτέ αλλά είμαι κουρασμένη και αισθάνομαι αδύναμη.. νιώθω ότι θέλω να φύγω να κρυφτώ μακριά απ' όλα όταν έρχομαι κοντά σε αυτά τα άτομα.. έχω να σκεφτώ πρώτα απ' όλα τον προβληματικό εγκέφαλό μου που μου χάρισε διπολική διαταραχή και να τον βοηθήσω άλλη μία μέρα να μείνει σταθερός με την ψυχοθεραπεία μου και τα φάρμακά μου, με την προσωπική μου προσπάθεια.καληνύχτα :)