ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.6.2016 | 17:17

«Ελεύθερη σε χαιρετώ…μυριανθισμένη Γη»

Οι παιδικές μου αναμνήσεις, μοσχοβολάνε μαστίχα, χιώτικο γιασεμί, μανταρίνι και μαγιάτικο τριαντάφυλλο του χωριού! Οι μέρες πλησιάζουν, ήδη μετράω αντίστροφα! Κλείνω τα μάτια, ταξιδεύω στη στιγμή που το βαπόρι θα μ’ αφήσει στο λιμάνι, τα μάτια μου λάμπουν από χαρά, ανεβαίνω στο χωριό και μαγεύομαι απ’ τα αρώματα των ανέμων. «Καλώς ήρθες! Επιτέλους!». Αγκαλιές. Φιλιά. Δάκρυα. Το κλειδί στη πόρτα, μπουκάρω μέσα σαν αερικό και πετάω τις βαλίτσες στο πάτωμα. Γίνομαι αδέξια. Χτυπάω το πόδι μου στη σκάλα. Άι σιχτίρ! Τρέχω στη πλατεία σαν κάρτικη ανεμοδούρα, σαν αέρινος στρόβιλος. «Ήρθα! Ήρθα!». Με βλέπουν από μακριά. Γελάνε. Αρπάζω το θείο. «Πάμε στα χωράφια!». Εκεί μας βρίσκει το ηλιοβασίλεμα, να κεντάμε σχίνους, να τρώμε σύκα απ’ τα δέντρα (δίνοντας πάντα τις φλούδες στο Λουσάκι), να αγναντεύουμε τη θάλασσα από ψηλά και να φυσάνε μαϊστράλια! Παράδεισος!Αυτή είναι η Χίος μου! Λαλάδες. Αμπαρκούνες. Σούμα. Ντοματάκια. Τσαμπούνα. Κρυστάλλινα νερά. Γλέντια απ’ το τίποτα. Λωλοί «αθρώποι»! Ξέρετε ποια! :)
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon