ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σκεφτομαι οτι σχεδον τιποτα δεν παει καλα. Αλλοι τρελαμενοι-κολλημενοι με το fb,τα clubs, μανια να αγορασουν το πιο καινουργιο κινητο... Αλλοι αγχωμενοι για το πως θα τα βγαλουν περα εχοντας παντα να αντιμετωπισουν την καθημερινοτητα (π.χ.ΜΜΜ μεσα στα οποια τσακωνονται, λενε λογια που ευκολα γινεται αντιληπτος ο ρατσισμος που τους διακατεχει, η πιεση, τελικα η αντιδραση με λαθος τροπο! Η αναμονη για να πληρωσουν λογαριασμους κλπ). Και τοσα ακομη που αντιμετωπιζει ο καθενας, ειτε αυτο ειναι πιεση απο την ιδια του την οικογενεια, ειτε προβλημα υγειας, ειτε...ειτε..ειτε.Η μεγαλυτερη απογοητευση για μενα, που με εχει καταβαλει ειναι οτι δεν βλεπω ανθρωπους να συνειδητοποιουν το που ζουν, οτι υπαρχουν κι αλλοι ανθρωποι σ' αυτο τον πλανητη...Αν υπηρχε τουλαχιστον συνειδηση θα μπορουσα να ειμαι σχεδον βεβαιη για το πιο ομορφο μελλον! Αγαπη, ανθρωπια προς το συν-ανθρωπο, τη !!!φυση!!! και επικοινωνια, αυτα αν εβλεπα μαλλον θα ημουν καλυτερα! Πλεον φοβαμαι τον ιδιο μου τον εαυτο... Στεναχωριεμαι (εννοειται πως εχω κι εγω καποια προβληματα-εκτος απο ψυχολογικα που θα ελεγε καποιος- :p :D), θολωνει το μυαλο καποιες φορες, αναρωτιεμαι τι θα κανω μετα απο αυτο το καλοκαιρι (φετος εδωσα πανελλαδικες και νομιζω οτι δε τα πηγα καλα:/)...Τα ειπα αυτα που ηθελα και ξεθυμανα! :p