ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κλείνω το facebook για μερικούς μήνες και όλα είναι ζεν. Το ξανανοίγω και κάθε λεπτό που περνάει καταλαβαίνω πόσο καρκίνος στην καθημερινότητα μου είναι. Τι εννοώ;-τις ηλίθιες φωτογραφίες που ανεβάζουν οι γκόμενες με κάποιο σχόλιο περί καλοκαιριού και πόσο γαμάει το καλοκαίρι και παραλία και ήλιος και ουράνια τόξα -το οπαδιλίκι. Ποιός χέστηκε για το αν η ομαδα "σου" κερδισε οτιδήποτε-τα τραγούδια που είναι σπόντες ερωτικές συνήθως και έχουν στόχο συγκεκριμένα άτομα, αλλά παραείμαστε δειλοί να μιλήσουμε στα ίσα και ξεκάθαρα.(χαρακτηριστικό παράδειγμα: Arctic Monkeys-R U Mine, με ευρηματικό σχόλιο:"Well, are you?")-τους μεγάλους ανθρώπους που γράφουν με ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Και φυσικά ακυρα σχόλια του τύπου: -"ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΑΡΙΑ" -"ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΓΙΩΡΓΟ" Γιατί φωνάζουν ρε γαμώτο;-την συνεχόμενη καταστροφολογία ως προς τα γεγονότα ή το άλλο άκρο της πλήρους αδιαφορίας-το luben, ναι το είπα. Δεν γίνεται να κατουράς τα πάντα, δεν γίνονται τα πάντα αστεία-το "ποιος μου εκανε like", παντα θα μας νοίαζει ... παντα.κλπ κλπ κλπΥΓ: απλά ηθελα να μοιραστώ τα παραπονά μου απο την συγχρονη πραγματικότητα των social media απο τα οποια δυστυχως η μονη διαφυγή είναι η αποχή