ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι άνεργη αλλά αυτό το διάστημα συμμετέχω σε ένα πρόγραμμα ανέργων, το οποίο από ότι έχω καταλάβει θα το τελειώσω κάπου το Νοέμβρη. Όπως όλοι γνωρίζετε, τα χρήματα δεν είναι πάρα πολλά αλλά ούτε φυσικά τα παίρνουμε άμεσα. Συνήθως τα καταθέτουν λίγα-λίγα, κάθε 3 μήνες περίπου και έπειτα μετά από κανα εξάμηνο και βάλε, τα υπόλοιπα. Τα χρήματα όμως αργά ή γρήγορα, ΠΑΝΤΑ τα παίρνουμε. Οπότε λέω πάλι καλά που υπάρχουν και αυτά, αλλιώς δεν θα είχα χρήματα στην άκρη και ούτε θα έκανα κάποια πράγματα που ήθελα. Δεν θέλω να φαίνομαι αχάριστη αλλά δεν γίνεται κάθε χρόνο να την βγάζουμε μόνο με τα προγράμματα αλλά μάλλον θα αναγκαστούμε και θα πρέπει να το συνηθίσουμε. Δεν θέλω να επεκταθώ κι άλλο για το πρόγραμμα και θα μπω στο θέμα μου. Μία φίλη μου λοιπόν, είναι στην Ολλανδία και δουλεύει σε ένα ελληνικό εστιατόριο. Εκεί βρίσκεται περίπου 5 μήνες. Ίσως όμως μείνει και παραπάνω για να κάνει την πρακτική της αν καταφέρει να βρει κάτι. Τέλος πάντων, η φίλη μου, μου πρότεινε να πάω Ολλανδία τώρα και να δουλέψω αρχικά στο μαγαζί. Θα μαζέψω περισσότερα χρήματα από ότι στο πρόγραμμα και για λιγότερους μήνες. Η αλήθεια είναι ότι συμφέρει. Τα χρήματα που θα πάρω από το πρόγραμμα, στην Ολλανδία θα τα βγάλω σε ένα μήνα, άρα σε 5-6 μήνες που θα κρατήσει το πρόγραμμα, εκεί θα βγάλω τα πενταπλάσια. Στο θέμα της διαμονής δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί θα μείνω με τους συγγενείς της φίλης μου (αρχικά), τους οποίους τους έχω γνωρίσει και με έχουν φιλοξενήσει ξανά στο παρελθόν και γενικά έχουμε συζητήσει το ενδεχόμενο σε περίπτωση μετακόμισης. Χρήματα επισης έχω κάποιο ποσό το οποίο πιστεύω είναι αρκετά καλό για τους πρώτους μήνες. Δεν ξέρω όμως τι πρέπει να κάνω. Θέλω να φύγω, θέλω να προσπαθήσω αλλά κάτι με σταματάει και νομίζω πως είναι ο φόβος τού να ρισκάρω και να μην πετύχω τελικά και ίσως να χάσω και τα χρήματα, σε περίπτωση ελέγχου από το πρόγραμμα. Παρόλα αυτά έχω σκεφτεί τι θα κάνω με το πρόγραμμα, σε περίπτωση που φύγω. Σκεφτόμουν μήπως να έφευγα το φθηνόπωρο (που θα τελειώσω) αλλά δεν θέλω τότε, γιατί εκεί θα είναι χειμώνας και ούτε να βγω δεν θα μπορώ. Και επίσης εδώ και δύο χρόνια, η ίδια αναβολή γίνεται, δηλ. να πάω πιο μετά για να τελειώσω αυτό, να παω πιο μετά λόγω καιρού, να πάω πιο μετά για να μαζέψω κι άλλα χρήματα κοκ. Αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ αν το συνέχισω έτσι. Πρέπει να πάρω κάποια απόφαση και άμεσα. Δεν υπάρχει κάτι που να με κρατάει εδώ, εκτός από την οικογένειά μου, οι οποίοι δεν τους αρέσει και πολύ η ιδέα αυτή αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει αυτό. Τη γλώσσα όμως δεν την γνωρίζω αλλά είμαι διατεθημένει να κάνω ταχύρυθμα μαθήματα, είτε εδώ Ελλάδα (αν φύγω αργότερα) είτε εκεί (αν φύγω τώρα). Είμαι 28 ετών και δεν έχω ζήσει τίποτα απολύτως (κυριολεκτικά, ξέρω τι λέω). Ευτυχώς, μόνο κάποια ταξιδάκια στο εξωτερικό και πάλι καλά, ένα όνειρο που νόμιζα δεν θα πραγματοποιούνταν ποτέ.Θέλω συμβουλές, γνώμες, εμπειρίες, από σχετικούς ή άσχετους. Δεκτές όλες οι απόψεις.Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο.