ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Που λειτουργώ συνέχεια με το συναίσθημα ; Δεν φαντάζομαι. Όμως θα σας πω οτι μια και μοναδική φορά έπραξα με την λογική σε ερωτικο ζήτημα και την πάτησα. ΜΙΑ μόνο φορά ακολούθησα το μυαλό και όχι την καρδιά και μετά απο 8 χρόνια ακόμα το μετανιώνω. Άφησα έναν άνθρωπο γιατι δεν είχα εμπιστοσύνη στον εαυτό μου, σε εκείνον και στην σχέση μας. Χωρίς να εχει δώσει κανένας το παραμικρό δικαίωμα. Είμασταν το τέλειο ζευγάρι. Όλοι έλεγαν αυτό και το έβλεπες στα μάτια μας. Ξέρετε ειναι κάποιες ματιές όχι πονηρές αλλα τόσο αληθινές μεταξύ κάποιων ανθρώπων.... Τον άφησα γιατι έφευγα σε νησί για σπουδές και άκουσα ολα τα γνωστά "μάτια που δεν βλέπονται..." , "οι σχέσεις δεν κρατάνε με την απόσταση..." , "είσαι 4 χρόνια μεγαλύτερη και θα σου την κάνει με την πρώτη ευκαιρία..." ....... Θα με ρωτήσετε ίσως γιατι αφού ένιωθα τόσο δυνατή αγαπη και όμορφα συναισθήματα δεν το ρίσκαρα; Γιατι φοβήθηκα, πανικοβληθηκα και ήταν πολύ όμορφο για να χαλάσει. Είχα πείσει τον εαυτό μου οτι δεν θα κρατήσει. Είχα πιστέψει πως θα με ξεχάσει. Φοβόμουν μήπως το κάνω και εγω. Ηθελα να κρατήσω μόνο τα καλα και να μην προσθέσω τηλέφωνα με κλάμματα γιατι θα λείπει ο ενας στον άλλο, ζήλιες για το που βρίσκεται ο κάθε ενας κ με ποιους ή και καυγάδες επειδή δεν θα μπορούσαμε να προσαρμόσουμε τα προγράμματα μας όπως θα θέλαμε και να βρισκόμασταν. Σήμερα θα σας πω το εξής. Φτηνές δικαιολογίες !!!!! Ήμουν απλά κότα. Και απο όλους τους αρσενικούς που αφιέρωσα την καρδιά μου την ψυχή το σώμα μου αυτός το άξιζε περισσότερο απο όλους. Έκανα το χειρότερο λάθος της ζωης μου και αυτό θα με στοιχειώνει για παντα. Αν γύριζε ο χρόνος πίσω θα λειτουργούσα με την καρδιά μου και ας χάλαγε μετά. Τον χώρισα με τον χειρότερο τροπο και τον έκανα να με μισήσει όσο μπορούσα για να ξεκολλήσει απο πάνω μου. Ελπίζω σε ένα θαύμα που δεν ξέρω απο που θα μου έρθει αλλα εγω θα κοιτάζω τα αστέρια κ όποτε πέφτει κάποιο θα κάνω παντα την ίδια ευχή. Να γυρισω σε κάποια άλλη ζωη σε εκείνη την στιγμή και να τα κάνω ολα αλλιώς. Ακολουθείτε την καρδιά σας και μην ακούτε κανενα. Έχετε ψηλά τον εαυτό σας κ εμπιστοσύνη σε αυτόν. Συζητήστε τις αγωνίας σας με τον άνθρωπο σας και τις ανασφάλειες σας. Αν του είχα πει όσα πραγματικά ένιωθα ίσως με δυο κουβέντες να με είχε καθησυχάσει..... Συγνώμη, σας κούρασα το ξέρω ...318 + 220