2.9.2016 | 04:03
Nights #9
3.33. Μπροστα σε εναν υπολογιστη κοιτωντας τον,μπας και αναφερεις σε ενα κειμενο ολα αυτα που ενιωσες σημερα.Οτι μπορεις τουλαχιστον,γιατι πολλες φορες δεν μπορει να εκφραστει με λεξεις."Παμε καμια βολτα στο κεντρο..?" Ποσα και ποσα βραδια ξεκινησαν καπως ετσι και κατα καποιον τροπο καταληγεις οτι ολα αυτα που βλεπεις στην Πλακα,στα Αναφιωτικα,στον Λυκαβηττο κτλπ δεν θα τα δεις πουθενα αλλου στον κοσμο.Και μονο που εχεις την ευκαιρια να περπατησεις τριγυρω σου αρκει,για καποιους βεβαια οχι αλλα αυτο ειναι αλλο κεφαλαιο.Με μια μπυρα στο χερι,κοσμος να περνα,να φευγει,να σταματα,να ακουει καποιον που με την κιθαρα του τραγουδα,αποσπα την προσοχη περαστικων ,που χανονται στην σκεψη τους μπας κ ξεχαστουν εστω και για λιγο.Γενικα ακομα και εσυ που βαριεσαι,που χαλιεσαι,που δεν θες κανεναν,τολμησε το.Σηκω,ντυσου και βγες.Περπατα εκει,και σιγα σιγα θα δεις που θα ξεχαστεις οποια και αν ειναι τα προβληματα σου,εστω και αυτο το λιγο που θα ξεφυγει το μυαλο σου,αρκει.Μια δοση χαρας,σε ολα αυτα που γινονται γυρω μας?Καπως ετσι.Υ.γ Ισως το να επαναλαμβανεσαι καποιες φορες καταντα κουραστικο,αλλα μεσα απο αυτο,μετα απο καιρο,καταλαβεις το νοημα και καταφερεις να βρεις αυτο που ψαχνεις.Αυτο το μικρο κ για αλλους ασημαντο αισθημα,που ειναι το παν για μας,γνωστο ως αισιοδοξια.