ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πνίγομαι από την οικογένεια του άντρα μου οι άνθρωποι είναι τόσο κουραστική που το μόνο που τους απασχολεί είναι να περνάνε αυτοί καλά.... Όσα χρόνια είμαστε μαζι το μόνο που θυμάμαι είναι να έχουν τρελές απαιτησεις από τον άντρα μου κ μιλάμε οικονόμικα Ότι βγάζει από την επιχείρηση του τα χρήματα τα θεωρούν και δικά τους χώρις να του έχουν προσφέρει ποτέ τοίποτα είναι αυτοδημιουργητος..κάθε μήνα του ζητάνε να τους πληρώσει τα έξοδα τους χορις αυτή να αγγίζουν τα χρήματα που έχουν στην άκρη....Και το χειρότερο είναι ότι συνεχεία τους δικαιολογεί όταν του λέω που θα Πάει αυτή η κατάσταση...δεν του στέκονται πουθενά σαν οικογένεια...στο σπίτι που ζούμε με τα παιδιά μας δεν έρχονται σχεδόν ποτέ να μας δουν παρά μόνο ασχολούνται με την αδελφή του κ τα παιδιά τις αδελφής του τα δικά μας τα έχουν γραμμένα κανονικά σαν παππούς κ γιαγιά κ ο άντρας μου πάλι τους δικαιολογη και τους στηρίζει όσο δεν πάει...δεν ύπαρχει μέρα που να μην Πάει να τους βρει κ εκτός αυτού του σπάνε τα τηλέφωνα αν δεν πάει Να του λέει ότι η μάνα σου στεναχωρήθηκε που δεν ήρθες σήμερα....πραγματικά δεν ξέρω τι να πω....δεν μπορώ να καταλαβω τον άντρα μου γιατί τα κάνει όλα αυτά από τη στιγμή που δεν τους αξίζει τοίποτα...νιώθω όταν βρεθούμε ότι δεν θέλω να τους βλέπω γιατί αντιλαμβάνομαι την πονηράδα τους...κ το καλό για το τέλος του είπαν πρέπει να μας βοηθήσεις να αγοράσουμε σπίτι γιατί μένουμε στο ενοίκιο δηλαδή λέει ήμαστε στο δρόμο...πράγματικα αυτοί είναι γονείς;;;;;;;;;