ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
7.10.2016 | 01:07

Μανα με ψυχιατρικα προβληματα

εχω φτασει 19 και ειμαι τοσο αγχωδης και ακοινωνητη.Με ντροπιαζει.Η μητερα μου νομιζω οτι ειναι κυκλοθυμικη και προβληματικη και ζω μαζι της 20 χρονια.Τσακωνεται συνεχεια σε λεωφορεια,ταξιτζιδες την εχουν πεταξει εξω και της εχουν πει οτι ειναι τρελη.Ξεφτιλα δηλαδη.Περσι ειχε προβλημα αλκοολισμου και ετρεχε στους δρομους,επεσε σε κομα και την τρεξανε οι θειες μου στο νοσοκομειο και γελαγε οταν την μαλωνε ολη η οικογενεια,σαν παιδακι.Ποτε δεν αναφερθηκε για αυτο το γεγονος.Μετα ερχεται σπιτι και κλαιει και οταν παω να της μιλησω ειλικρινα και να της πω μηπως κανεις κατι λαθος αρχιζει και ουρλιαζει μας ακουει ολη η γειτονια...Και εχει δυο εαυτους.Την μια φαινεται νορμαλ ειναι καλη και συζηταει ,την αλλη ξαφνικα παθαινει κρισεις απο το πουθενα και ουρλιαζει και σχεδον βαζει τα κλαμματα(πχ επειδη δεν διπλωσες καλα την πετσετα) ή σε εχει αρκετα γραμμενη ωστε να νιωθεις οτι μιλας στον τοιχο.Μιλαει μονη της τα βραδια...Νομιζει οτι επειδη εχει λεφτα να μου δωσει θα με κανει ευτυχισμενη και καθε φορα μου γινεται τσακωμος με λεει αχαρηστη .Θυμαμαι απο το γυμνασιο συνεχεια να με μειωνει εμμεσα ,να μου λεει οτι ειμαι κοτα και κατι κουλα επειδη ντρεπομουν,να με ντροπιαζει παντου.Με εβαζε να πεταω εξω τα σκουπιδια ουρλιαζοντας μπροστα σε γειτονες και περαστικους και μου τραβαγε το μαλλι.Της μιλας και σε γραφει.Ε..?Ναι.Της λεω με παρακολουθεις μου λεει οχι συγνωμη ξαναπες το και αυτο γινεται καθε μερα.Της μιλαω ψυχραιμα και ξαφνικα στο ασχετο αρχιζει και σου λεει γιατι μου φωναζεις?!της απανταω μα ποτε σου φωναξα απλα μιλαω δυβατα για να με ακουσεις και αρχιζει και ουρλιαζει και με πεταει εξω απο το δωματιο και με λεει ηλιθια και ζωον.Δεν αντεχω αλλο.Και τωρα εχω αρχισει να καταλαβαινω οτι μενω με μια μανα με προβλημα,παλια νομιζα οτι φταιω εγω και η εφηβεια μου.Με τον πατερα.μου χωρισαν.Μου ειχε αναφερει οτι παλια πηγαινε σε ψυχιατρο.Γιατι σε εμενα.
3
 
 
 
 
σχόλια
Όσο πιο γρήγορα απεξαρτηθείς από αυτήν (δηλαδή βρεις δουλειά και ξεχωριστή στέγη) τόσο το καλύτερο για σένα. Αυτή δεν σώζεται. Και δεν είναι δουλειά σου να προσπαθήσεις γιατί θα σε πνίξει κι εσένα. Όσο είσαι εκεί, φρόντιζε να παραμένεις όσο το δυνατό, αμέτοχη και απαθής. Αυτή ας σκαμπανευάζει. Εσύ πέρα βρέχει. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ζεις με ψυχικά ασθενείς.
Επειδή στο στενό μου κύκλο υπάρχει ανάλογη περίπτωση, θα σου πω σ αυτό που έχω καταλήξει με τα χρόνια. Ή θα σώσεις εσένα ή θα σώσεις εκείνη. Βέβαια το δεύτερο έχει αμφίβολα αποτελέσματα. Περιλαμβάνει ψυχιατρους, φάρμακα, υπομονή, επιμονή, ψυχολογικα σκαμπανευασματα και το σπουδαιότερο τη δική της θέληση. Χωρίς αυτήν... άστο. Από την αλλη οι γονείς εχουν την ευκαιρία να σωθούν και πριν κάνουν παιδια. Δε θα ναι κακό να επιλέξεις εαυτό!
Scroll to top icon