ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το τελευταιο διαστημα νιωθω οτι βαλτωνω,οτι εχω χασει τον εαυτο μου και η κυκλοθυμια μου χτυπαει κοκκινο..Θελω να τον μισησω ,να πω πως δεν ηταν για μενα και να προχωρησω .αλλα μου ειναι δυσκολο.Ο λογος που ειμαστε χωρια περιεργος κατ αλλους δικαιολογημενος ..Σε μια στιγμη εσβησε ο.τι ειχαμε.περασα πολλα στην οικογενεια μου και τα ηξερε ολα ηταν κοντα μου ..τον ειδα να πινει σε μια στιγμη χαρας και θυμηθηκα τα οσα περασα ,δεν ηθελα να τον βλεπω ετσι ..του μιλησα ασχημα μπροστα στους φιλους του για να τον θορυβησω ,να προσεχει να μην πινει ..ηταν ενα προβλημα που εβλεπα καθημερινα,δεν εκανα τιποτα απο κακια και δεν θελησα να τον ευνουχισω ουτε να τον ταπεινωσω..Για εβδομαδες ημασταν χωριστα ,να ηρεμησει και να σκεφτει.Καθε φορα που μιλουσαμε κλαιγαμε και οι δυο ,μου ζητουσε χρονο να σκεφτει ,τον εδινα απλοχερα .του εξηγουσα πως ενιωθα ..εκανα λαθος να του μιλησω ετσι αλλα επρεπε να με καταλαβει ..Πριν μια εβδομαδα βρεθηκαμε ,γιναμε ενα και παλι χαθηκε..Δεν αντεξα του ζητησα να εξηγηθει να πει ευθεως αυτο που νιωθει ..Μονοι μας ειμαστε καλυτερα ειπε ..θελω να μαι μονος γιατι ετσι εχω μαθει..Πώς μπορει να ζει μεσα απο την ευτυχια των αλλων?Να ξερει πως νιωθω,να με φιλα και να χανεται.ΤΟν κυνηγησα πολυ γιατι δεν εμοιαζε με τους αλλους αλλα δεν μπορω να καταλαβω την σταση του.Θελω να του μιλησω αλλα τι αλλο μπορουμε να πουμε?Ειναι η φαση τ χωρισμου που περιμενεις τον αλλον να γυρισει γιατι απλα δεν θες να πιστεψεις οτι σου εκλεισε ολες τις πορτες,αυτο σκεφτομαι συνεχεια!Αλλα ως ποτε θα μαι ετσι?ενα μηνα τωρα ειναι αφαντος ,δειλιαζει να με αντικρυσει ..Να δωσω χρονο,να προχωρησω ?να παω σε κεινο το ραντεβου που απορριπτω?Να δωσω χρονο σε μενα ?αλλα ξερω πως και τοτε ακομα θα περιμενω ..πως σε απορριπτει και δεν τολμα να σε κοιταξει στα ματια καποιος που υποτιθεται οτι σ αγαπαει και ξερει πως νιωθει ς για κεινον?