ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις κλείσαμε το σκάιπ με τη ξαδέρφη μου που είναι Λονδίνο για μεταπτυχιακό. Μιλάγαμε 3 ώρες, παρότι μας χωρίζουν τόσα χιλιόμετρα και οι πολιτισμοί που ζούμε διαφορετικοί, τα άγχη μας για το μέλλον είναι τα ίδια. Πραγματικά είναι ο ήλιος μου και το αγχολυτικό μου, πάντα όταν το κλείνουμε λέμε πως ό,τι και να γίνει θα έχουμε πάντα η μία την άλλη για να μεταδίδουμε θετική ενέργεια όταν η άλλη πέφτει. Μπορεί να μας γέννησαν άλλοι γονείς αλλά θα είμαστε πάντα αδέρφια, αυτό λέμε. Κλείνοντας μου είπε πως αν και ζούμε σε σκατόκαιρο, το φάρμακο είναι πάντα να δίνουμε ο ένας το χέρι στον άλλο, όχι μονο οι 2 μας αλλά και όλος ο κόσμος. Μόνο ενωμένοι θα αντιμετωπίσουμε αυτόν τον πόλεμο που βιώνουμε. Καληνύχτα ήλιε μου :)