ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

που από πολλούς θα θεωρηθεί προβληματική. Ίσως και να με βρίσετε ή να μου πείτε ότι σας στερώ τις ελευθερίες σας. Και αυτό το λέω ακριβώς επειδή σε ανάλογες εξομολογήσεις στο παρελθόν εδώ, έχω διαβάσει ότι η πλειοψηφία θεωρεί τα όργια κάτι το απολύτως φυσιολογικό και ταυτίζεται ανάλογα. Ενώ εγώ καθόλου. Ορίστε το είπα. Θέλω επιτέλους να το βγάλω από μέσα μου:Νιώθω ένα άβολο αίσθημα φοβίας και ενόχλησης κάθε φορά που ακούω-διαβάζω για ανθρώπους που συμμετέχουν σε όργια και ιδιαίτερα για swinger καταστάσεις. Ειδικά το δεύτερο. Δε το βρίσκω νορμάλ.''Και τι ορίζεις ρε κοπελιά εσύ ως νορμάλ που θα μας κρίνεις κιόλας?'' κάποιος από σας θα ξεστόμισε αυτή τη στιγμή. Και θα του πω ότι δίκιο έχεις, ΔΕΝ ξέρεις πόσες φορές έχω προσπαθήσει να το δεχτώ ως νορμάλ μέσα στο μυαλό μου κυρίως για να τα έχω οκ με όλους τους ανθρώπους, αλλά λόγω της κατάθλιψης, όσο περισσότερο έχω προσπαθήσει να πείσω τον εγκέφαλο μου να το δεχτεί, άλλο τόσο δε το δέχεται και νιώθω απαίσια. Αυτή η ιστορία τώρα μες στο μυαλό μου μετρά τουλάχιστον ένα χρόνο...Απλά ΔΕΝ μπορώ να το δεχτώ. Δε μπορώ να καταλάβω ΕΙΔΙΚΑ στα swinger πως γίνεται να αγαπάς και να θες να κάνεις κάτι τέτοιο, και μάλιστα στο ίδιο δωμάτιο με τον άνθρωπο που αγαπάς. Και το ανάποδο.Έχω μια ωραία σχέση εδώ και ένα μικρό διάστημα και αν και μου πήρε καιρό να πάρω το κουράγιο να τα πω, μοιράστηκα τελικά όλες αυτές τις ανησυχίες μαζί του, και απλά μου φτάνει για την ώρα που συμφωνεί εκείνος μαζί μου. Μου έχει πει κιόλας να τα βγάλω όλα αυτά από το μυαλό μου και να μη τα αναλύω πολύ για να νιώσω καλύτερα. Να δω πότε θα κάνω ειρήνη μέσα στο κεφάλι μου με όλες αυτές τις ανησυχίες...